شبکه مویرگی و سطح تارهای عضلانی: تاثیر مکمل کراتین، بی تحرکی مطلق و تمرینات بازتوانی

زمینه و هدف: عضلات اسکلتی به عنوان یکی از ارگان های مهم اندوکرین و متابولیک عمل میکنند. از سوی دیگر شبکه مویرگی در تحویل اکسیژن و مواد غذایی و دور نمودن تولیدات زاید و گرمای اضافی سلول های عضلانی در گیر می باشد. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر سه فاکتور مکمل کراتین، بی تحرکی مطلق و تمرینات ورزشی مقاومتی بازپروری بر شبکه مویرگی عضلانی و سطح تار های عضلانی نوع I و نوع IIa در نمونه های گرفته شده از عضله پهن جانبی نمونه های انسانی بوسیله سوزن بایوپسی بود.روش کار: تعداد 22 نمونه انسانی سالم در دو گروه 11 نفره (مکمل کراتین و کروه دارونما) قرار گرفتند. پای راست هر دو گروه از کشاله ران تا قوزک پا در حالتی که زاویه زانو 160 درجه بود بوسیله گچ گیری به مدت دو هفته ثابت گردید .بعد از برداشتن گچ پای راست هر دو گروه به مدت 6 هفته تحت تمرینات مقاومتی باز پروری قرار گرفتند. بوسیله سوزن بایوپسی نمونه های عضلانی در دوره های مختلف جمع آوری شد.یافته ها: دو هقته بی تحرکی مطلق تاثیری بر شبکه مویرگی نداشت اما باعث کاهش سطح هر دو نوع تار عضلانی گردید. شش هفته تمرینات مقاومتی همراه با مصرف کراتین باعث افزایش شبکه مویرگی و سطح هر دو نوع تار عضلانی گردید. تمرینات مقاومتی به تنهایی تاثیری بر فاکتورهای مورد اندازه نداشت.نتیجه گیری : استفاده از مکمل کراتین می تواند تاثیر ورزش های مقاومتی بر شبکه مویرگی و هایپرتروفی عضلانی تارهای نوع یک و نوع دو را افزایش دهد.

Keywords:

مکمل کراتین , شبکه مویرگی , تار عضلانی , تمرینات مقاومتی , بی تحرکی مطلق