امیرحسین خزائی کوهپر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
سیدمصطفی خضری - دانشیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست – دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

برای ر سیدن به آینده پایدار شهری، جامعه باید به سمت هدف استفاده کارآمد و مناسب از آب حرکت کند. گزینه هایمختلفی برای استفاده کارآمد از آب وجود دارد. واردات آب، نمک زدایی، استفاده از آب شیرین کن و فرایندهای استفادهمجدد آب. انتخاب بهترین گزینه در مناطق مختلف یکی از چالش هایی است که مدیران و محققان عرصه آب با آن مواجهاند. ارزیابی چرخه عمر (LCA) فرایندی ا ست که با برر سی موارد مختلف مانند میزان حذف آلاینده، هزینه، زمان و اثرات زیست محیطی سیستم های مختلف، به محققان در یافتن بهترین گزینه یرای سیاست گذاری در عرصه آب کمک می کند.تکنولوژی ها و روش های مختلف بهبود کیفیت آب شامل تصفیه با غشای کم فشار، اسمز معکوس فشار بالا، فرآیندهایاکسیداسیون پیشرفته به همراه اشعه ماوراء بنفش (UV-AOP)، میکروفیلتراسیون یا اولترافیلتراسیون بیوراکتور غشایی MF/UF MBR، بیوراکتور غشایی اسمزی OMBR و ترکیبی از این دو با عنوان بیوراکتور غشایی اسمزی فوق تصفیه (UFO-MBR) می باشند. سه روش اول اگر چه ترکیبات آلی و معدنی را از آب حذف کرده و در تبدیل فاضلاب به آبی با کیفیت آب آشامیدنی موفق هستند، اما نیاز به فضای فیزیکی زیاد، هزینه بالا و مصرف زیاد انرژی باعث شده است سایر تکنولوژی های تصفیه آب مورد بررسی قرار گیرد. فرایند. MF/UF MBR محدودیت های فضای فیزیکی را کاهش میدهد، اما در سایر موارد راه گشا نیست. فرایند OMBR با استفاده از غشای FO نیازهای شست و شوی فرایند اسمز معکوس و در پی آن هزینه را کاهش میدهد و فرایند (UFO-MBR) متشکل شوری بیوراکتور را که فرایند OMBR با آن مواجه بوده است، حل می کند. در نهایت به نظر می رسد بهتر است برای بهبود کیفیت آب جهت استفاده مجدد از آن از تکنولوژی های جدیدتری مانند OMBR و UFO-MBR یا ترکیبی از این دو که در قیاس با سیستم های دیگر مدرنتر و کم عیب ترند، استفاده شود.

استفاده مجدد از آب، بیراکتور غشایی، اسمز مستقیم، فرایندهای تصفیه آب