نرخ تولید بهینه معدن و عوامل تاثیرگذار بر آن

نرخ تولید معدن یکی ازپارامترهای موثر در موفقیت اقتصادی پروژه های معدنی در طول عمر معدن می باشد. با توجه به اینکه یکی از خصوصیات جدایی ناپذیر ذخایر معدنی پایان پذیری آن می باشد اتخاذ یک استراتژی تعیین نرخ تولید بهینه در مرحله بررسی فنی اقتصادی پروژه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به طوری که اگر نرخ تولید سالانه معدن بیش از حد کم در نظر گرفته شود باعث مشکلاتی نظیر طولانی تر شدن عمر معدن، کاهش ارزش فعلی درآمدهای آینده دور، افزایش دوره بازگشت سرمایه و در نهایت کاهش جذابیت اقتصادی پروژه در مراحل امکان سنجی می شود. چنانچه نرخ تولید معدن بیش از حد زیاد در نظر گرفته شود باعث کاهش بیش از حد عمر معدن، نزدیک شدن دوره بازگشت سرمایه و عمر معدن، افزایش هزینه فرصت و غیره می شود. بنابراین تعیین یک نرخ تولید بهینه برای معدن در جهت افزایش ارزش فعلی معدن – نه بیشینه کردن آن – و در عین حال لحاظ کردن محدودیت هایی که در ارتباط با سیاستهای محافظه کارانه صنعت معدن وجود دارد، نظیر حداقل کردن ریسک برای سرمایه گذار و حداکثر کردن عمر معدن امریست ضروری، چرا که یک NPV بیشینه نمی تواند با حداقل ریسک و یا حداکثر عمر مطابقت داشته باشد. روش ها ومدل های ریاضی مختلفی توسط افرادی نظیر smith (1997) , wells (1972) و غیره پیشنهاد شد که توانست تا حدود زیادی مشکلات تعیین نرخ تولید بهینه را حل کند اما از آنجا که برای محاسبه نرخ تولید در اختیار داشتن اطلاعات دقیقی از تناژ و عیار ذخیره، هزینه هاف درآمدهای آینده و قیمت محصول در بازارهای جهانی و غیره ضروری می باشد و با توجه به اینکه این اطلاعات بهطور کامل در مراحل بررسی فنی اقتصادی در دسترس نمی باشد نرخ تولیدی که توسط این مدل ها به عنوان بهینه تعیین می شود به طور کامل با فرآیند واقعی معدن سازگاری ندارد. در این مقاله سعی شده است، عواملی که تحت تاثیر نرخ تولید تغییر می کنند معرفی و مشکلاتی که در ارتباط با نرخ تولید بیش از حد کم و نرخ تولید بیش از حد زیاد به وجود می آید بررسی شده و اهمیت تعیین یک نرخ تولید بهینه در مرحله بررسی فنی و اقتصادی معادن نشان داده شود. در انتها عواملی که روی نرخ تولید اثر می گذارند دسته بندی شده و نحوه تاثیر آن ها بر نرخ تولید بیان شده است.

Keywords:

نرخ تولید , نرخ تولیدد بهینه , ارزش فعلی , عمر معدن