علیرضا طاهری زاده - فوق لیسانس مهندسی عمران- سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن
مریم عباسی - فوق لیسانس مهندسی عمران- سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن کارشناس اداره کل هماهنگی مناطق و سازمان های فنی عمران شهرداری تهران

واحد های زباله سوزی زباله جامد شهری، به دلایل اقتصادی(نظیر فروش انرژی و مسافت حمل زباله)، عموما نزدیک مناطق پرجمعیت احداث می شوند. به طوری که، هر اثر زیست محیطی منفی می تواند عده کثیری را متاثر سازد. از این رو برای به حداقل رساندن چنین اثراتی، یک طرح ریزی مناسب، با به کارگیری معیارهای فنی، مورد نیاز است. برای جلوگیری از پخش غبار و اجزاء سبک زباله توسط باد و ممانعت از ورود آب باران به چاله ذخیره، تخلیه زباله می بایست در داخل یک ساختمان محصور و یا نیمه محصور صورت گیرد. همچنین نصب حصار اطراف محوطه، از انتشار بوهای آزار دهنده و صداهای ناهنجار ناشی از این فعالیت ها نیز جلوگیری می کند. از آنجا که زباله جامد شهری ممکن است محتوی مواد خطرناک و عفونی باشد. اگرچه فرض بر این است که این چنین نباشد. این مسئله، به اضافه انتشار غبار محتوی مواد درون زهر (سمی که در داخل پرتوپلاسم یک میکروارگانیسم، به ویژه باکتری محبوس شده و تنها با تباهی سلول میکرو ارگانیسم، آزاد می شود.)، سلامتی کسانی را که در سالن دریافت واحد زباله سوزی مشغول کار می باشند، به خطر می اندازد. برای به حداقل رساندن این مخاطرات، لازم است احتیاط های ویژه ای اتخاذ گردد. در این پژوهش به روش اسنادی به موارد زیست محیطی مطرح در ارزیابی واحدهای زباله سوزی زباله جامد شهری مانند: تولید صدای ناهنجار، تولید بوی نامطبوع، انتشار آلاینده ها به اتمسفر، انتشار گازهای گلخانه ای، تولید پسماندهای جامد، تولید پساب و نیاز به آب در واحدهای زباله سوزی زباله جامد شهری مورد ارزیابی قرار می گیرد و راهکارهای عملیاتی در زمینه بهبود و کنترل این فرآیندها بیان می گردد.

واحدهای زباله سوزی، زباله جامد شهری، اثرات زیست محیطی، آلاینده ها، پساب.