فاطمه حاجیان - کارشناس- ارشد رشته زمین شناسی، مسیول آزمایشگاه مواد و مصالح و همکار بخشازمایشگاه XRDپژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی پژوهشگاه، میراث فرهنگی و گردشگری
پرستو عرفان منش - کارشناس ارشد رشته- زیست شناسی سلولی و تکوینی، مسئول آزمایشگاه فرسودگی زیستی پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی - فرهنگی، پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری
حمید فدایی - کارشناس ارشد مرمت اشیا، عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری،

فرسودگی زیستی، آسیب های شیمیایی یا فیزیکی است که در اثر رشد و فعالیت ارگانیسم های زنده روی بسترهای مختلف ایجاد میشود. تمام موجودات زنده میتوانند جزء عوامل فرساینده زیستی محسوب شوند. به جز انگلهای که برای حیات خود نیازمند مواد غذایی میزبان هستند و در بافتها و یا بدن موجودات زندگی میکنند، سایر موجودات میتوانند با رشد خود در محیط های مختلف از جمله آثار هنری و فرهنگی آسیب رسان باشند. البته فعالیت حیاتی برخی از موجودات زنده تاثیرات کمتری در فرسودگی زیستی دارد. یکی از ارگانیسم هایی که در فرسودگی زیستی بسترهای مختلف به ویژه سطوح سنگی نقش دارند، گلسنگها هستند. عوامل مختلفی مانند جنس بستر، ویژگی های سطحی آن و شرایط آب و هوایی و جغرافیایی منطقه در رشد و تثبیت گل سنگها و میزان آسیب به بستر نقش دارند. اثرات گلسنگ بر فرسودگی زیستی هنوز موضوع بحثهای مختلفی است. حساسیت سنگ ها به آسیبدیدگی تحت تاثیر ماهیت شیمیایی، ساختار فیزیکی و خاستگاه زمین شناسی آنها و همچنین سایر عوامل زیست محیطی قرار میگیرد.

گلسنگ ها، فرسودگی زیستی، سنگ بستر، بناهای تاریخی