ارزیابی و تحلیل کیفیت زندگی شهری با استفاده از مدلهای تصمیم گیری چندشاخصه (MADM) (مطالعه موردی: شهرستانهای استان زنجان)

رشد شهر و شهرنشینی بارزترین ویژگی تحولات اجتماعی اقتصادی در دوره اخیر بوده است. شهرنشینی در این دوره با چنان سرعتی افزایش یافته است که بسیاری از فرصتها را برای ارتقاء کیفیت زندگی شهری به شدت محدود نموده است. همزمان با شهری شدن زندگی در کشور ایران، بررسی و تحلیل پیامدهای ناشی از آن، از جمله ارزیابی کیفیت زندگی شهری، یکی از مهمترین ضرورتهای مطالعات شهری کشور بوده است. اندازه گیری کیفیت زندگی میتواند برای ارزیابی سیاست های گذشته و همچنین پایه گذاری استراتژیهای برنامهریزی ناحیه ای در آینده مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش، با رویکرد مدلهای تصمیم گیری چندشاخصه و استفاده از مدل تحلیلی SAW به ارزیابی کیفیت زندگی شهری شهرستانهای استان زنجان پرداخته است، معیارهای مورد استفاده در ارزیابی و رتبه بندی گزینه ها شامل امید به زندگی، نسبت جمعیت شهری، تراکم جمعیت، درصد باسوادان، تولید ناخالص داخلی، نسبت طلاق به کل جمعیت، نرخ بیکاری، تعداد مشترکین برق، آب، گاز و تلفن به کل جمعیت، تعداد پرونده های قتل عمد و غیرعمد و معیارهای طبیعی میزان بارش و دمای سالانه می باشند که با استفاده از تکنیک مقایسات زوجی (AHP) وزندهی شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد شهرستانهای زنجان و خرمدره، از نظر کیفیت زندگی شهری، برتری داشته و بالاترین کیفیت زندگی را به خود اختصاص داده اند.

Keywords:

کیفیت زندگی شهری , تصمیم گیری چندشاخصه , تکنیک SAW , استان زنجان