اثر تعاملی مکمل یاری کورکومین و تمرین هوازی بر اسپارتات آمینوترانسفراز مردان مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر تعاملی مکمل یاری کورکومین و تمرین هوازی بر آنزیم های AST مردان مبتلا به کبد چرب شهرستان گناوه بود. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون بود که دو گروه تجربی مورد مقایسه قرار گرفتند. جامعه آماری این تحقیق بیماران مبتلا به کبدچرب غیرالکلی با دامنه سنی 35 تا 41 سال که تحت نظارت و درمان پزشک متخصص شهرستان گناوه بودند. نمونه آماری این تحقیق را تعداد 16 بیمار زن مبتلا به کبدچرب غیرالکلی تشکیل میدادند که به صورت داوطلبانه پس از ارائه برگه سونوگرافی به محقق به منظور تایید بیماری کبدچرب، با تکمیل فرم رضایت نامه ی همکاری در کار تحقیقی آمادگی خود را جهت شرکت در این تحقیق اعلام کردند. نمونه ی آماری به روش نمونه گیری انتخابی در دسترس و به طور تصادفی انجام پذیرفت. گروه بندی شامل گروه 1 : برنامه تمرین هوازی همراه با مصرف مکمل کورکومین ) N=8 ( و گروه 2 : برنامه تمرین هوازی همراه با مصرف دارونما ( N=8 ( بود. گروه تجربی 90 میلی گرم کورکومین و گروه دارونما 90 میلی گرم آرد گندم مصرف کردند. آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز کبد به روش فتومتریک آنزیماتیک توسط دستگاه اتوآنالایزر بیوشیمی و با استفاده از کیت شرکت پارس آزمون اندازه گیری شد. تمرینات هوازی به مدت زمان 35 دقیقه شدت 70 درصد ضربان قلب بیشینه انجام شد. زمان انجام پروتکل تمرینی فوق ، 8 هفته بود و در هر هفته آزمودنی ها 3 جلسه تمرین کردند. جهت بررسی فرضیات تحقیق از آزمون t همبسته و t مستقل استفاده شد.سطح معنا داری نیز برای تمام محاسبات ( 05 / 0p < ( در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد 8 هفته مصرف مکمل کورکومین به همراه تمرین هوازی، آنزیم آسپارت آمینوترانسفر) AST ( را بطور معنی داری کاهش میدهد. همچنین تمرین هوازی به تنهایی نیز بر آسپارت آمینوترانسفر اثر گذار نبود. از این رو با توجه به نتایج حاصل از تحقیق حاضر، مصرف مکمل کورکومین به همراه تمرین هوازی برای مبتلایان به کبد چرب توصیه میشود.

Keywords:

AST , کبد چرب , تمرین هوازی , کورکومین