بهینه سازی فرایند پوشش دهی به کمک گاز سرد با استفاده از روش اجزای محدود و شبکه های عصبی

پوشش دهی به کمک گاز سرد یکی از جدیدترین روشهای پوشش دهی می باشد که برخلاف روشهای حرارتی همچون پاشش پلاسما، پوشش دهی قوسی و غیره پودر فلز استفاده شده به عنوان پوشش در طی فرایند خروج از نازل و پرتاب به سطح فلز پایه به نقطه ذوب نمی رسد. نتایج تجربی نشان داده است که یک پوشش دهی پایدار و موفق زمانی بدست می آیدکه پودر فلز پاششی به میزان کافی درون سطح فلز پایه نفوذ کند و همچنین ضخام مورد نظر پوشش برروی سطح فلز پایه ایجاد شود. از عوامل اصلی تاثیر گذار برروی دو پارامتر نفوذ ضخامت پوشش سرعت و اندازه ذرات پاششی می باشند دراین پروژه ابتدا فرایند پوشش دهی به کمک روش المان های محدود مدلسازی شده است و سپس برای سرعتها و اندازه های مختلف ذرات پاششی، عمق نفوذ وضخامت ایجاد شده برروی سطح فلز پایه اندازه گیری شده است. و سپس به کمک شبکه های عصبی نتایج بهینه بدست امده به نحوی که می توان برای عمق نفوذمورد نظر وضخامت پوشش مطلوب سرعت و اندازه ذرات پرتابی را به گونه ای تعیین کرد که ضخامت پوششمورد نظر وعمق نفوذ مطلوب حاصل شود.

Keywords:

شبکه های عصبی , پوشش دهی با گاز سرد , المان های محدود