موانع توسعه علمی ایران در حوزه علوم انسانی با تاکید بر عنصر فرهنگ

     جوامع مختلف برای قرار گرفتن در مسیر بهبود شرایط اجتماعی و اقتصادی خود نیازمند فراهم نمودن زمینه­های رشد و توسعه هستند و یکی از عوامل موثر بر رشد و توسعه هر جامعه­ای تحول در ساختارهای علمی کشور و گسترش دانش به ویژه در حوزه علوم انسانی است. جمهوری اسلامی ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. یافتن موانع فرهنگی توسعه علوم انسانی در ایران نیازمند واکاوی دقیق ویژگی­های فرهنگی و اجتماعی کشور است. فرهنگ برسازنده انسان و بستری است که در هر جامعه انسان­ها در آن بالیده و رشد می­کنند و بدین ترتیب انسان­ها عموما فرزند فرهنگی هستند که بدان متعلق­اند. از این رو به علل مختلف و از جمله وجود ویژگی­های فرهنگی مختلف، هر جامعه­ای شرایط و ویژگی­های خاص خود را دارد. اما آنچه در اینجا مهم می­باشد این سئوال است که عوامل فرهنگی چه نقشی در توسعه نیافتگی علوم انسانی در ایران دارند فرضیه­ عبارت است از این که: فرهنگ خودنمایی و نگاه فرودستانه به علوم انسانی از مهمترین موانع فرهنگی توسعه علوم انسانی در ایران است. برای تبیین موانع توسعه علوم انسانی، چارچوب نونهادگرایی مورد استفاده قرار گرفته است.

Keywords:

علوم انسانی , توسعه , موانع فرهنگی , نونهادگرایی , ایران