یحیی بوذری نژاد - دانشیار گروه علوم اجتماعی اسلامی دانشکدهعلوم اجتماعی، دانشگاه تهران
مینا جهانشاهی - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم اجتماعی، دانشگاه تهران(نویسنده مسئول)
شاهین زرع پیما - دانشجوی دکتری علوم اجتماعی، دانشگاه تهران

مسئله زنان در چند سده اخیر به یکی از چالش برانگیزترین مسائل در سطوح علمی، فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده است؛ به گونه ای که جایگاه زنان در هر موقعیت و اندیشه ای مورد نقد های بنیادین قرار گرفته است. این نقد ها اغلب از جانب مکاتب فمنیستی و مکاتبی که خود را مدافع حقوق زنان می دانند، بر سایر مکاتب و اندیشه ها وارد می شود. جایگاه زن در اسلام نیز همواره از جانب جریان های معارض با اسلام که خوانشی بعضا فمنیستی یا اومانیستی از حقوق و جایگاه زن دارند، مورد نقد قرار گرفته است. در مواجهه با این چالش ها و تغییراتی که در دنیای مدرن ایجاد شده است، همواره اندیشمندان مسلمان با رویکردهای گوناگون به مسئله جایگاه زنان در اسلام پرداخته اند. از آن جهت که فرصت پرداختن به تمامی رویکردها فراهم نیست؛ در این مقاله، جایگاه زن در اسلام از منظر شهید مطهری و سید قطب مورد بررسی قرار گرفته است. این دو شخصیت را می توان در ذیل رویکرد اسلام گرایان اصل گرای اصلاح گر (یکی از تشیع و دیگری از تسنن) دسته بندی کرد. این مقاله مسئله زن در اسلام را در سه سطح: فردی، خانوادگی و اجتماعی با استمداد از روش اسنادی و کتابخانه ای تحلیل و واکاوی کرده است.

جایگاه زن, اصل گرای اصلاح گر, برابری زن ومرد, اختلاط زنان, استقلال اقتصادی, مشارکت اقتصادی, طلاق