شناسایی عوامل موثر بر تراکم ادراکی در مجتمع های مسکونی شهر رشت با روش تحلیل عاملی (نمونه های موردی: مجتمع پردیسان و کاکتوس شهر رشت)

تراکم ادراکی معمولا به صورت تخمین تعداد مردم و فعالیت هایشان، یعنی شدت حضور مردم در فضا تعریف می شود که بر مبنای تعدادی نشانه در محیط قضاوت می شود. بر خلاف تراکم قابل اندازه گیری، تراکم ادراکی موضوعی مرتبط با محیط کالبدی است و به این موضوع اشاره می کند که تراکم های یکسان به وسیله ی افراد متفاوت، در زمینه ها و فرهنگ های مختلف به صورت متمایزی از یکدیگر ادراک می شوند. هدف اصلی از انجام این تحقیق، بررسی عوامل موثر بر تراکم ادراکی در مجتمع های مسکونی است. برای این منظور دو مجتمع مسکونی یعنی پردیسان و کاکتوس در شهر رشت انتخاب شد. روش انجام پژوهش، توصیفی و تحلیلی استفاده شد. ابتدا براساس مبانی نظری و پیشینه تحقیق، عوامل موثر بر تراکم ادراکی در چهار شاخص و 29 سنجه انتخاب شد. سپس پرسشنامه تحقیق براساس این عوامل طراحی شد. نتایج نشان داد که از بین چهار شاخص مورد مطالعه، شاخص تراکم فیزیکی با نمره میانگین 3/47 از وضعیت بهتری نسبت به سه شاخص دیگر برخوردار است. شاخص های خوانایی و یکپارچگی فضایی نیز به ترتیب با نمرات میانگین 3/35 و 3/33 در رتبه های دوم و سوم قرار دارند. نهایتا شاخص نشانه با کمترین نمره میانگین یعنی 2/45 در رتبه چهارم قرار گرفته است. نتایج مقایسه واریانس عوامل نشان داد که شاخص های یکپارچگی فضایی، خوانایی، تراکم فیزیکی و نشانه به ترتیب بیشترین تاثیرگذاری بر تراکم ادراکی در مجتمع های مسکونی را دارند.

Keywords:

مجتمع مسکونی , تراکم ادراکی , تحلیل عاملی , پردیسان , کاکتوس , رشت