امین ذرتی پور - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
معصومه موقری رودپشتی - استادیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

خشکسالی و بیابان زایی رابطه بسیار نزدیکی با هم دارند؛ بطوری که خشکسالی به صورت یک بخش اجتناب ناپذیر از اقلیم، در مناطق خشک ونیمه- خشک جهان پدیده ای برگشت ناپذیر است. که با خشکی های دائمی و مکرر ممکن است سبب خسارت برگشت ناپذیری به سیستم اکولوژیکی شکننده شوند و توسعه بیابان ها می گردد؛ بطوریکه تعداد کانون های بحرانی ریزگردها در کشور طی سال های اخیر از 19 عدد به 44 عدد افزایش یافته است. مهار و کنترل این پدیده در ظرف وظایف یک سازمان یا یک وزارتخانه و گاهی اوقات حتی یک کشور نمی گنجد. بنابراین در نهایت برای مقابله با این مخاطره طبیعی جهت نیل به توسعه پایدار، تصویب طرح های کلان ملی در راستای مقابله با پدیده بیابان زایی و نیز همچنین طرح های ملی مقابله با بیابان زایی و کاهش اثرات گردوغبار در کانون های اصلی و بحرانی آن پیشنهاد می شود.

خشکسالی ، بیابان زایی ، توسعه پایدار