محدثه پهلوان - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
ویدا چالوی - دانشیار و استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مهناز کریمی - دانشیار و استادیار گروه علوم باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

اهداف: سوسن یکی از مهمترین گل های شاخه بریدنی در جهان است و پرورش آن به میزان زیادی وابسته به واردات سوخ می باشد. متاسفانه برای تولید تجاری سوخ سوسن در کشور تلاشی صورت نگرفته است. از عوامل موثر بر تولید سوخک می توان به موقعیت فلس و بستر کشت مورد استفاده اشاره نمود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر موقعیت فلس و ورمی کمپوست کود دامی بر ویژگی های کمی و کیفی سوخ سوسن انجام گرفت. روش تحقیق: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در سال 1397 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل موقعیت فلس در دو سطح فلس بیرونی و درونی و نوع بستر کشت در پنج سطح شامل پیت 50 % + پرلیت 50 % (تیمار شاهد) و کمپوست و ورمی کمپوست 15 و 30 درصد بودند. صفاتی نظیر تعداد سوخک، قطر سوخک، غلظت ازت، فسفر و پتاسیم سوخک اندازه گیری شد. نتایج: با توجه به نتایج بدست آمده بیشترین تعداد سوخک ( 3)، قطر سوخک (12/79 ) میلیمتر در ورمی کمپوست 15 درصد و فلس های خارجی حاصل گردید. بیشترین غلظت ازت (2/48 درصد) در تیمار فلس های خارجی و بسترپیت+ پرلیت (شاهد) بدست آمد. بیشترین غلظت پتاسیم (4/91 درصد) در ورمی کمپوست 15 درصد و فلس های خارجی حاصل گردید. کمتری غلظت فسفر در تیمار کمپوست 30 درصد و فلس های درونی دیده شد. با توجه به نتایج بدست آمده، می توان چنین نتیجه گیری نمود که فلس های خارجی و سطوح پایین ورمی کمپوست برای تولید سوخک سوسن بهینه هستند.

بسترکشت، سوسن، سوخک، فلس برداری