مقایسه میزان شادکامی و سازگاری اجتماعی مادران دانش آموزان دیرآموز و عادی

هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه میزان شادکامی و سازگاری اجتماعی مادران دانش آموزان دیرآموز و عادی مقطع ابتدایی شهرستان چالوس می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مادران دانش آموزان دیرآموز و عادی مقطع ابتدایی شهرستان چالوس است که شامل 1724 نفر از مادران دانش آموزان عادی و 45 نفر مادران دانش آموزان دیرآموز می باشد. حجم نمونه شامل 40 نفر از بین مادران دانش آموزان دیرآموز و40 نفر از مادران دانش آموزان عادی بود که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه؛ شادکامی آکسفورد و سازگاری اجتماعی بود. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس چند متغیره و Tمستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته های پژوهش نشان دادکه: بین میزان شادکامی و سازگاری اجتماعی مادران دانش آموزان دیرآموز و عادی مقطع ابتدایی شهرستان چالوس از لحاظ آماری تفاوت معناداری وجود دارد و بیشترین میزان شادکامی و سازگاری اجتماعی مربوط به مادران دانش آموزان عادی است.

Keywords:

شادکامی , سازگاری اجتماعی , دانش آموزان دیرآموز , دانش آموزان عادی.