شهین زارع - آموزگار دبستان ۱۲ بهمن اداره آموزش و پرورش شهرستان سلطانیه، استان زنجان کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی

هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارزشیابی پیشرفت تحصیلی کیفی – توصیفی و مزایا و معایب این طرح می باشد. تغییر رویکرد ارزشیابی تحصیلی دوره ی ابتدایی در نظام آموزشی ایران از کمی به کیفی – توصیفی یکی از اصلاحات چند جانبه، پیچیده و عمیق است.تحقق این جریان اصلاحی و پویا در صحنه ی عمل، یعنی کلاس مدرسه، بدون درگیری عمیق معلمان و مدیران در سطوح نظری و عملی آن ممکن نیست]8[. از این رو آشنایی و بررسی هر چه بیشتر طرح ارزشیابی کیفی – توصیفی و پرداختن به نکات مثبت و همچنین بررسی معایب و چالش های طرح مذکور ضروری به نظر می رسد. این پژوهش با روش علمی – مروری انجام گرفته است.یافته های این پژوهش نشان می دهد که ارزشیابی کیفی – توصیفی به عنوان یک روش ارزشیابی پیشرفت تحصیلی دارای محسناتی از قبیل کاهش اضطراب دانش آموزان، حذف اخلاق های نادرست مانند تقلب و حسادت، توجه همه جانبه به تمامی جنبه های رشد دانش آموزان است. اما در کنار این محسنات با معایب و چالش هایی از جمله پیچیده بودن فرایند تحلیل و تفسیر اطلاعات و تصمیم گیری، کمبود زمان آموزشی، امکان ارتقاء دانش آموزان ضعیف به مقاطع بالاتر و ... روبرو است.

پیشرفت تحصیلی، ارزشیابی کیفی – توصیفی، نظام آموزشی.