فریدون امینی - استاد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
مهرداد مدیرخازنی - کارشناسارشد مهندسی زلزله ، رئیس گروه فنی و مهندسی مسکن و شهرسازی خراس
حسین پهلوان - کارشناس ارشد مهندسی زلزله، مدیرگروه عمران موسسه آموزش عالی پردیسان

بهسازی لرزه ای ساختمانها با استفاده از سیستمهای جداساز های لرزه ای از جمله روشهای کنترل غیرفعال انرژی بوده که با افزایش زمان تناوب طبیعی سازه پاسخ شتاب سازه را کاهش داده و درنتیجه با محدود ساختن اثر تخریبی زلزله (و نه مقاوم کردن آن) سازه در محدوده عملکردی مناسب قرار می گیرد. در این مقاله به منظور بررسی تاثیر سیستمهای جداساز لرزه ای بر روی سازه ها، 3 تیپ سازه مهاربندی شده فولادی بامهاربندی همگرا با تعداد طبقات 5 ، 10 و 15 و ابعاد پلان 25 متر و با ارتفاع 16/5 ، 33و 49/5 متر از تراز پایه در نظر گرفته شد.

بهسازی لرزه ای ، جداسازی پایه ،تکیه الاستومری