تاثیر آموزش الکترونیکی بریادگیری فارسی اول دانش آموزان پسر آسیب دیده ذهنی

هدف پژوهش حاضر تاثیر آموزش الکترونیکی بریادگیری درس فارسی پایه اول دانش آموزان پسر آسیب دیده ذهنی می باشد. جامعه آماری مورد نظر در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان آسب دیده ذهنی در شهرستان های استان سیستان و بلوچستان بود. بدین منظور 18 نفر از فراگیران آسیب دیده ی ذهنی پایه اول مدارس استثنایی شهرستان های استان سیستان و بلوچستان به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و در 2 گروه آزمایش و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی، ابتدا از آزمون محقق ساخته در پیش آزمون استفاده شد سپس محتوای الکترونیکی طراحی و مناسب سازی شده در 10 جلسه یک ساعته برای گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل طبق شیوه های معمول آموزش دیدند. پس از اتمام دوره، آزمون محقق ساخته مجددا برای هر 2 گروه اجرا و با استفاده ازآزمون t مستقل داده ها مورد بررسی قرار گرفتند. این پژوهش کاربردی و از نوع پژوهش های آزمایشی بوده که با دو گروه کنترل و آزمایش به اجرا در آمد. نتایج نمرات پس از بررسی به وسیله آزمون t نشان داد که بین دو گروه از نظر دانش و معلومات تفاوت معنی داری وجود ندارد ولی بین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد. نتایج این پژوهش نشانگر آن است که آموزش الکترونیکی بر بهبود یادگیری درس فارسی پایه اول دانش آموزان پسر آسیب دیده ذهنی موثر بوده است.

Keywords:

آموزش الکترونیکی , یادگیری , پسر , فارسی , اول , آسیب دیده ذهنی