بررسی مزایا و معایب تلفیق کودکان استثنایی در مدارس عادی

در قانون اساسی همه ملل مستقل، تبصره ای تحت عنوان آموزش عمومی و رایگان صرف نظر از جنسیت، نژاد، رنگ و مذهب حق همه ی شهروندان آن ملت است، وجود دارد. در واقع آموزش تلفیقی این مطلب را پررنگ تر می کند. آموزش تلفیقی طرحی است که در آن دانش آموزان کم توان حسی، حرکتی و ... با درجه خاصی از معلولیت در مدارس عادی و با همکاری معلمان رابط که از سوی کارشناسان آموزش و پرورش استثنایی انتخاب می شوند و به ادامه تحصیل می پردازند. علاوه بر این مدارس عادی باید این امکان را به همه کودکان بدهد تا صرف نظر از وجود هر نقص عاطفی - حرکتی و تفاوت دیگر در کنار یکدیگر به یادگیری بپردازند تا حس برابر بودن و حس پذیرفته شدن را لمس کنند. در همین راستا مدارس عادی باید دستخوش تغییراتی شوند تا بتوانند به نیازهای گوناگون دانش آموزان پاسخ دهند. چرا که جای دهی مناسب هر یک از دانش آموزان با نیازهای ویژه در کلاس های عادی نیازمند تغییرات و فراهم کردن ابزار و تجهیزات در محیط و فضای آموزشی است. برای رسیدن به چنین هدفی قبل از همه چیز باید مزایا و معایبی که از تلفیق کودکان استثنایی حاصل می شود را در نظر گرفت و روش ها و راهبرد های لازم را بکار برد. در این مقاله با استفاده از روش تحقیق توصیفی نتیجه گرا تلاش شده است، پس از بیان مختصر- مفیدی از کلیات مدارس فراگیر و آموزش تلفیقی، مزایا و معایبی که از تلفیق کودکان استثنایی در مدارس عادی بدست می آید را از دیدگاه های صاحب نظران تعلیم تربیت و معلمان باتجربه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته شد.

Keywords:

کودکان استثنایی , آموزش فرآگیر , آموزش تلفیقی , مدارس عادی , ادغام