پریسا دبردانی
سعید جهانیان

هدف: پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی از طریق بازی بر مهارت های ارتباطی کودکان درخودمانده شهر تهران بوده تعداد آزمودنی ها 20 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایش ( 10 نفر) و گروه کنترل ( 10 نفر) تقسیم شدند. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار اندازه گیری مقیاس درجه بندی علائم اتیسم (CARS2.2013) بود. در ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون گرفته شد و سپس گروه آزمایش در معرض روش مداخله ای به مدت 10 جلسه و هر جلسه 90 دقیقه قرار گرفت. بعد از آن از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد و پس از یک ماه مرحله پیگیری صورت گرفت. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی از طریق بازی بر مهار های ارتباطی کودکان درخودمانده موثر بوده و این تاثیر تا مرحله پیگیری ادامه داشت.

مهارت های اجتماعی، مهارت های ارتباطی، در خودماندگی