سمیه حداد رنجبر - دکترای روانشناسی تربیتی، استادیار دانشگاه ولی عصر رفسنجان

هدف از این پژوهش، مقایسه اثربخشی روش نوروفیدبک و روش سنتی چند حسی فرنالد بر حافظه بلندمدت دانش آموزان دارای اختلال دیکته نویسی بود. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پژوهشی پیش آزمون –پس آزمون با دو گروه آزمایشی بود. بدین منظور، تعداد 30 نفر از دانش آموزان 11-8 ساله دچار اختلال دیکته نویسی مراجعه کننده به مرکز مشاوره، به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس به طور تصادفی به دو گروه آموزش نوروفیدبک و آموزش به شیوه چندحسی فرنالد تقسیم شدند. قبل از اجرای روش های درمانی پیش آزمون ( آزمون املا و حافظه وکسلر ) از آزمودنی ها به عمل آمد گروه اول، تحت 15 جلسه تقویت امواج SMR در ناحیه CZ با استفاده از دستگاه نوروفیدبک و گروه دوم تحت 15 جلسه آموزش به شیوه چندحسی فرنالد قرار گرفتند. در نهایت، پسآزمون املا و حافظه وکسلر انجام شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t مستقل مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد هر دو روش آموزش نوروفیدبک و روش چندحسی فرنالد بر افزایش حافظه بلندمدت دانش آموزان موثر بود. اندازه اثر کوهن نشان داد میزان تاثیر روش نوروفیدبک، بیشتر از روش چندحسی فرنالد بود. درنهایت می توان چنین نتیجه گیری کرد که از هر دو روش آموزش نوروفیدبک و نیز چندحسی فرنالد می توان در بهبود حافظه بلندمدت دانش آموزان بهره برد.

نوروفیدبک، شیوه چندحسی فرنالد، اختلال دیکته نویسی