رابطه ویژگی های شخصیتی، شیوه های فرزندپروری و خودخاموشی در نوجوانان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و شیوه های فرزندپروری با خودخاموشی در نوجوانان 18 تا 21 ساله شهر کرمانشاه بود. طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی همبستگی بود. از بین تمامی نوجوانان 18 تا 21 ساله شهر کرمانشاه تعداد 250 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی، شیوه های فرزندپروری و خودخاموشی پاسخ دادند. یافته های حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی روان رنجوری و باز بودن به تجربه و شیوه های فرزندپروری سهل گیرانه و مستبدانه با خودخاموشی رابطه منفی و بین ویژگی های شخصیتی برونگرایی، توافق جویی و وجدانی بودن و شیوه فرزندپروری مقتدرانه با خودخاموشی رابطه مثبت وجود دارد. همچنین رگرسیون پیش بینی خودخاموشی نوجوانان از روی متغیرهای ویژگی های شخصیتی و شیوه های فرزندپروری معنی دار بود. بر این اساس می توان نتیجه گیری نمود که مسئولان و فعالان حوزه سلامت روانی افراد جامعه بایستی به نقش ویژگی های شخصیتی و شیوه های فرزندپروری توجه داشته باشند و نتایج پژوهش حاضر را به کار گیرند.

Keywords:

ویژگی های شخصیتی , شیوه های فرزندپروری , خودخاموشی , نوجوانان