رابطه راهبردهای مقابله ای، خودکارآمدی و سلامت روان در دانشجویان زن

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین راهبردهای مقابله ای و خودکارآمدی با سلامت روان دانشجویان انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود که 150 نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای از بین کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران انتخاب و به پرسشنامه های 28 سوالی سلامت عمومی گلدبرگ و هیلی یر، راهبردهای مقابله ای فولکمن لازاروس و خودکارآمدی عمومی شرر و مادوکس پاسخ دادند. یافته های حاصل از همبستگی نشان داد که بین راهبردهای مقابله ای و خودکارآمدی با سلامت روان دانشجویان رابطه معنی دار، بین راهبردهای مقابله ای مسئله مدار با سلامت روان دانشجویان رابطهمثبت و معنی دار و بین راهبردهای مقابله ای هیجان مدار با سلامت روان دانشجویان رابطه منفی و معنی داری وجود داشت؛ همچنین براساس تحلیل رگرسیون، خودکارآمدی نیز با سلامت روان دانشجویان همبستگی مثبت داشت. با توجه به نتایج حاکی از آن است که آن دسته از دانشجویانی که احساس خودکارآمدی بالاتری دارند، از سلامت روان بالاتری برخوردارند و در مواجهه با دشواری های زندگی از راهبردهای سازگارانه تری استفاده می کنند. افزون بر این دانشجویانی که از سلامت روانی پایین تری برخوردارند راهبردهای ناکارآمدتری به کار می گیرند که لازم است در فرایند تشخیص و درمان این امر بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

مقابله , خودکارآمدی , سلامت روان