آمادگی ذهنی و تصمیم گیری ریسکی در دانشجویان با نشانه های اضطراب فراگیر: نقش عدم تحمل ابهام و پاسخ گالوانیکی پوست

علی رغم اینکه پژوهش های اخیر پیشنهاد کردند افراد با سطوح اضطرابی بالا به ریسک گریزی گرایش دارند، به علت عدم همگانی بودن نتایج، متناقض بودن نتایج تایید این همبستگی ها و شناسایی متغیرهایی در توضیح این تناقض نتایج، پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش آمادگی ذهنی را در افراد اختلال اضطرابی فراگیر بالا در تصمیم گیری ریسکی با در نظر گرفتن عدم تحمل ابهام و پاسخ گالوانیکی پوست انجام شد. در یک مطالعه از نوع نیمه آزمایشی 47 شرکت کننده به روش نمونه گیری در دسترس از میان کلیه دانشجویان مشغول به تحصیل دانشگاه کردستان در سال 1397 که از طریق فراخوان به طور داوطلبانه اعلام آمادگی کردند، انتخاب شدند. سپس به پرسشنامه های 7 سوالی اضطراب فراگیر، عدم تحمل بلاتکلیفی و تکلیف ریسک کمبریج اصلاحشده پاسخ دادند و همچنین از دستگاه بازخورد زیستی مقاومت گالوانیک پوست استفاده شد. یافته ها نشان دادند که آمادگی ذهنی در زمان واکنش افراد اضطرابی فراگیر بالا به تکلیف تصمیم گیری ریسکی نقش داشت و با کاهش زمان واکنش شرکت کنندگان همراه بود، همچنین عدم تحمل ابهام به عنوان عامل میانجی گر در انتخاب ریسکی افراد اضطراب فراگیر بالا به تکلیف تصمیم ریسکی نقش داشت به شکلی که افراد دارای عدم تحمل ابهام بالا انتخاب های ریسکی بیشتری را داشتند و وجود آمادگی ذهنی در افراد دارای نمرات عدم تحمل ابهام بالاتر با کاهش انتخاب ریسکی در این افراد همراه بود و به علاوه در این پژوهش ارتباطی بین پاسخ فیزیولوژیکی پوست و عدم تحمل ابهام در تکلیف تصمیم گیری ریسکی دیده نشد.

Keywords:

اختلال اضطراب فراگیر , آمادگی ذهنی , تصمیم گیری ریسکی , عدم تحمل ابهام , پاسخ گالوانیکی پوست