کاربرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زنان متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زنان متقاضی طلاق انجام شد. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود که 20 نفر از بین کلیه زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکز مشاوره و تحکیم ازدواج پایا شهر رشت در سال 1397 به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ( 10 نفر) و کنترل ( 10 نفر) گمارده و به پرسشنامه گرایش به روابط خارج از ازدواج در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روی گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 2 ساعته گروهی در هر هفته یک جلسه انجام شد. یافته های حاصل از تحلیل واریانس نشان داد که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زنان متقاضی طلاق تاثیر مثبت داشت. با استناد به یافته های حاصل از پژوهش پیشنهاد می شود که در مراکز مشاوره و روان درمانی، جهت کاهش گرایش به روابط فرازناشویی زنان متقاضی طلاق از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد استفاده شود.

Keywords:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد , روابط فرازناشویی , طلاق