ارزیابی کارایی ایستگاه های مترو تهران در جذب سفر با روش تحلیل پوششی داده ها

مترو یکی از مهمترین ارکان حمل و نقل کلانشهر تهران است که هزینه های زیادی صرف ساخت خطوط و ایستگاه های آن شده است. برخی از این ایستگاه ها توانسته اند مسافران بسیاری را به صورت روزانه به خود جذب نمایند و برخی دیگر به نسبت جمعیت موجود در منطقه مسافر از استقبال کمتری برخوردارند. محوریت اصلی این تحقیق ارزیابی میزان کارایی جذب سفر ایستگاه های مترو میباشد که با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها صورت گرفته است. این روش یک روش ناپارامتری مبتنی بر مدل برنامه ریزی ریاضی است که کارایی واحدهای تصمیم گیرنده را با توجه به ورودی و خروجی آنها انجام می دهد. در این مقاله سه ورودی و یک خروجی مدل مناسب با هدف ارزیابی تعیین گردیده، سپس مدل سازی صورت گرفته و بر اساس نتایج تحلیل کارآمدترین و ناکارآمدترین ایستگاه های متروی شهر تهران مشخص میشوند.

Keywords:

ارزیابی کارایی , تحلیل پوششی داده ها , مترو , جذب سفر