کاوه یوسفیان - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی راهآهن، دانشگاه علم و صنعت ایران
سهیل غیاثوند - دانشجوی دکتری عمران راه و ترابری، رئیس گروه تحقیقات فنی زیربنایی مرکز آموزش و تحقیقات راهآهن
پرستو صاحب زمانی - کارشناس ارشد مهندسی عمران ،مدیریت ساخت، مسئول گروه تحقیقات فنی زیربنایی مرکز آموزش و تحقیقات راهآهن؛

یک ویژگی ثابت در تمامی حالات حمل ونقل، تمایل مسافران برای زود رسیدن به مقصد یا سفر سریع تر با صرف زمان کمتر میباشد. از طرفی فناوری همواره با کاهش زمان سفرها به مسافران کمک نموده است تا از سفرهای کوتاه لذت بیشتری ببرند. در آغاز پیدایش راه آهن پرسرعت، سرعت پیشنهادی حاصله از پیشرفت های فناوری با سرعت بهینه و سرعت بهرهبرداری یکی بود. از طرفی ایجاد رویهای در تعیین سرعتها به منظور بهینه کردن سرمایهگذاریها با تدقیق بیشتر ویژگیهای سیستم در بلند مدت، به خصوص با در نظر گرفتن سرعت بهره برداری مورد انتظار برنامه ریزان و مدیران زیرساخت ریلی بسیار مفید خواهد بود و کلیدی در طراحی زیرساخت راه آهنها به شمار میرود. شکلگیری چنین روندی در تغییر سرعت، برای بهره برداران راه آهن و یا سازندگان ناوگان و خط و سایر بخش های مرتبط، با هدف تسهیل مدیریت فعالیتها از طریق فراهم کردن مفهوم دقیق از دوره بلند مدت و متوسط، مفید خواهد بود. لذا بررسی پارامترهای تاثیر گذار بر سرعت بهینه سیستم و طرح راه آهن پرسرعت نه تنها به شناسایی اهداف، زیرسیستم ها یا اجزایی که اولویت پژوهش و ابداعات فناوری است، کمک میکند بلکه از دیدگاه استانداردهای فنی منجر به شناخت نقاط ضعف و قابل تمرکز برای رسیدن به سرعت بهینه خواهد شد. طی بررسیهای انجام شده مشخص شد که سرعت بهینه سیستم میتواند با رعایت الزامات و ملاحظات در محدوده دو رکورد سرعت ثبت شده به وسیله سیستم چرخ روی ریل و سیستم مگلو بین 570 تا 580 کیلومتر بر ساعت باشد.

راه آهن پرسرعت، سرعت بهینه سیستم، سرعت بهینه بهره برداری