سرطان و حفاظت در برابر اشعه در پرستاران و کارکنان بیهوشی (یک مقاله مروری)

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 680

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCHPDMED08_024

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1398

Abstract:

سابقه و هدف: استفاده از تابش یونیزان روز به روز در اتاق عمل رو به افزایش می باشد. از جمله موارد استفاده فراوان آن در جراحی ارتوپدی ستون فقرات، پیدا کردن مسیر جهت تزریق داروی بی دردی، فلوروسکپی، نفرولیتوتومی جلدی و سایر موارد می باشد. یکی از انواع خطرات در اتاق عمل برای پرستاران و کارکنان بیهوشی، استفاده از اشعه ایکس و خطرات احتمالی آن است. در اتاق عمل بطور وسیع از C-Arm و فلوروسکپی استفاده می شود که این کار می تواند سایر افراد یعنی کارکنان بیهوشی و پرستاران را نیز تحت تاثیر قرار دهد. بیشتر مقالات منتشر شده، اثرات اشعه روی جراح و پرسنل، بدلیل نزدیکی زیاد این افراد به مرکزاشعه متمرکز شده است، اما پرستاران و کارکنان بیهوشی بدلیل اینکه در فاصله بیشتری از مرکز اشعه قرار دارند کمتر به آنها توجه می شود.اصطلاح شایع و مهم در باره میزان و فیزیک اشعه دریافتی وجود دارد که اثر بیولوژیک اشعه را توصیف می کند دوزموثر effective dose یا دوز معادل equivalentdose نامیده می شود. هدف این مطالعه، مروری بر مطالعات قبلی در رابطه با میزان دوز، فاصله مناسب و محافظت از اشعه در پرستاران و کارکنان بیهوشی و رابطه آن با سرطان بوده است. مواد و روش ها: این مطالعه با استفاده از داده های پایگاه اطلاعاتی در Google scholar, PubMed Scopus از سال 1990 تا 2019 با کلید واژه های Radiation protection،Ionizing radiation Anesthesia, Nursing Dosimeter. و با استفاده از 60 مقاله که 22 مقاله آن مرتبط با موضوع فوق بوده اند هم چنین با نظر اساتید متخصص در زمینه فیزیک اشعه، پرستاری و بیهوشی در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شده است.یافته ها: با بررسی مقالات متعدد در باره میزان اشعه در کارکنان بیهوشی و پرستاری دیده شد که میزان فاصله بین منبع تولید اشعه با افراد حاضر در اتاق عمل نکته مهم بوده و کمترین فاصله می بایست 1/5 متر بوده و هرچه فاصله بیشتر باشد دوز دریافتی اشعه کمتر می شود چرا که تاثیر تابش با عکس مجذور فاصله متناسب است و برای افرادی که از فاصله کمتر از این در برابر اشعه قرار می گیرند ضروری است که از محافظ سربی استاندارد به ضخامت حداقل 5 میلی متر استفاده گردد و افرادی که در کنار تخت بیمار و فاصله کم از منبع اشعه هستندضرورت دارد که از محافظ تیرویید و چشم جهت جلوگیری از انواع سرطان ها استفاده نمایند. از نظر دوز تابشی هر چه دوز کمتر و در مدت زمان کمتری برای انجام کار استفاده شود، اثرات بیولوژیک کمتری روی کارکنان اتاق عمل دارد. از بررسی مقالات تخصصی تر استنباط می شود که میزان اشعه جذب شده در کارکنان غیهر بیهوشهی بخصوص در بخش اورتوپدی بیشتر از کارکنان بیهوشی می باشد اما در بخش اندوواسکولر و نورو واسکولر میزان اشعه به علت اینکه کارکنان بیهوشی در زمان جدا کردن ماشین بیهوشی از بیمار باید در کنار بیمار باشند، میزان تابش دریافتی در این زمان ها افزایش می یابد. همچنین حداکمر دوز مجاز دریافتی در سال باید برای هر فرد محاسبه گردد که از حد مجاز توصیه شده در جداول استاندارد و توصیه شده تجاوز نکند. بنابراین پیشنهاد می گردد که کارکنان بخش های اندوواسکولر و نوروواسکولر از وسایل حفاظتی کامل تری استفاده نمایند و از دستگاهسنجش دوز بطور منظم در تمام زمانه ایی که در اتاق عمل حضور دارند استفاده نمایند تا کمتر در معرض انواع سرطان قرار گیرند. نتیجه گیری: حفاظت از اشعه در تمامی کارکنان اتاق عمل ضروری می باشد.بخصوص در زمانی که از دوز بالا و مدت زمان بیشتری در فاصله کمتر از 1/5 متری از اشعه استفاده می گردد.اما کمترین اقدام برای محافظت از خطرات تابش رعایت فاصله بیشتر از 1/5 متر می باشد تا احتمال ابتلا به سرطان کاهش یابد. همچنین میزان اشعه دریافتی برای هر فرد بستگی به زمان تابش ، نوع حفاظت فردی و فاصله تا منبع تولید اشعه دارد.

Authors

هوشنگ اکبری

استادیار گروه بیهوشی و اتاق عمل، دانشکده پیراپزشکی بیمارستان بوعلی دانشگاه علوم پزشکی مازندران.

هدایت جعفری

دانشیار، مرکز تحقیقات طب سنتی و مکمل، پژوهشکده اعتیاد، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران.

علیرضا خرمی مقدم

استادیار گروه رادیو لوژی و فیزیک پزشکی دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران