بررسی فراوانی سرطان های گوارشی بر اساس آندوسکوپی و کولونوسکوپی در 6 ماهه اول سال 1398 در بیمارستان بهلول

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 706

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCHPDMED08_049

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1398

Abstract:

مقدمه و هدف : سرطان های گوارشی یکی از علل مهم مرگ و میر بیماران در جهان می باشند. سرطان معده دومین علت مرگ ناشی از توده های سرطانی در جهان می باشد و سرطان مری از این نظر در رده پنجم قرار دارد. از نظر پراکندگی جغرافیائی سرطان های مری و معده در بعضی از نواحی قاره آسیا شیوع بیشتری نسبت به دیگر نقاط جهان دارند، به طوریکه سرطان مری در بعضی نواحی مانند چین، شمال ایران، جنوب ترکیه، آسیای میانه، افغانستان و شمال آفریقا از شیوع بیشتری برخوردار است و در مناطق پراکنده ای مانند فنلاند، ایسلند، ونزوئلا، جنوب شرقی آفریقا و شمال غربی فرانسه نیز شایع است 1.2 سرطان های گوارشی در کشور ما نیز از شیوع نسبتا بالائی برخوردار هستند و قسمت هایی از شمال ایران در کمربند آسیایی سرطان مری قرار دارند و سرطان معده نیز در ایران از فراوانی بالائی برخوردار است و شایع ترین کانسر گوارشی در کشور می باشد. هر چند فراوانی کانسرهای کولورکتال نسبت به مری و معده در ایران کمتر می باشد ولی همچنان یکی از کانسرهای شایع بوده و از علل مهم مرگ ناشی از سرطان می باشند. نکته مهم در مورد سرطان های گوارشی این است که تشخیص زود هنگام و به موقع آنها از طریق آندوسکوپی می تواند منجر به افزایش طول عمر بیماران شده و از طرفی هزینه درمانی آنان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. با توجه به شیوع کانسرهای گوارشی در ایران، این تحقیق فراوانی سرطان های مختلف گوارشی در طی یک سال در بیمارستان علامه بهلول گنابادی مورد بررسی قرار گرفت توجه به اینکه سرطان های فوق از طریق آندوسکوپی فوقانی و تحتانی تحت بررسی قرار گرفته و امکانات دسترسی برای تومورهای روده باریک موجود نبود بررسی در مورد سرطان های مری، معده و کولون صورت پذیرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی گذشته نگر بر روی کلیه بیماران مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی انجام پذیرفت و جمعیت مورد مطالعه کلیه بیماران اعم از بستری و سرپائی آندوسکوپی و کولونوسکوپی شده را تشکیل داده بیمار بوده است.