بررسی اثر سمیت سلولی محیط شرطی شده ی ردهی سلولی تغییر یافته ی HEK293T در برابر سلول های سرطانی کولورکتال RKO

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 570

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCHPDMED08_050

تاریخ نمایه سازی: 6 بهمن 1398

Abstract:

مقدمه و هدف: سرطان کولورکتال دومین علت رایج مرگ ومیر در ایالات متحده ی آمریکها و چهارمین سرطان شایع در ایران به شمار می رود. روش های درمانی متعدد از جمله شیمی درمانی، پرتودرمانی و جراحی برای درمان و یا تخفیف علائم این سرطان پیشنهاد شده اند. با وجود پیشرفت های اخیر در ارائه ی روش های درمانی استاندارد، رژیم های شیمی درمانی اغلب نمی توانند به تنهایی به شکل موثری سلول های بنیادی سرطانی را حذف کنند. از این رو لزوم گسترش روش های نوین با هدف ارتقای اثربخشی و افزایش بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال مورد توجه دانشمندان قرارگرفته است. مطالعات پیشین اثبات نموده اند که miR-21 در بیش از 30 نوع سرطان از جمله سرطان کولورکتال افزایش بیان نشان می دهد و به عنوان یکی از عوامل موثر در تکثیر، تهاجم، مهاجرت و القای بنیادینگی سلول های سرطان کولورکتال معرفی شده است. بنابراین کاهش بیان هدفمند آن میتواند در زمرهی یکی از اهداف درمانی این سرطان قرار گیرد. رده ی سلولی HEK293T با قابلیت بالای تکثر، ترانسفکشن و سهولت در کشت و نگهداری، کاربرد گسترده ای در زمینه هایی ههم چون تولید ویروس و پروتئین های نوترکیب دارد. در این پژوهش، ترانسفکت مستقیم رده ی سلولی HEK293T باحامل miRzip- anti-miR-21 انجام شده و کاهش بیان miR-21 با روش real-time PCR در سلول های هدف مورد ارزیابی قرار گرفت سپس اثردهی محیط کشت شرطی شده ی این سلول ها به عنوان منبع احتمالی غنی از anti-miR-21 بر رده ی سلول های سرطانی کولورکتال RKO صورت پذیرفت. در ارزیابی های نهایی با وجود مشاهده ی اثر سمیت سلولی محیط شرطی شده در برابر سلول های RKO برای همه ی گروه های مورد مطالعه تفاوت قابل توجهی میان سلول های ترنسفکت شده با وکتور هدف و کنترل scrambled مشاهده نشد. تغلیظ محیط کشت شرطی شده ی سلول های HEK293T احتمالا بتواند بعنوان روشی مناسب جهت افزایش اثربخشی مورد توجه قرار گیرد.

Authors

مریم دولتشاهی

دانشجوی کارشناسی ارشد زیست شناسی گرایش علوم سلولی و مولکولی،گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

احمدرضا بهرامی

استاد گروه پژوهشی تشخیص ها و درمان های نوین، پژوهشکده فناوری زیستی ، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران

مریم مقدم متین

گروه زیست شناسی دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران