حمایت پرستاران و امید در بیماران مبتلا به سرطان سرطان، امید، حمایت پرستاران

مقدمه و هدف: سرطان، باعث کاهش اعتماد به نفس بیماران و آسیب پذیرتر شدن آنها می گردد. این بیماری سبب یاس و ناامیدی در بیماران می شود. امید؛ از مهم ترین منابع مقابله با بیماری سرطان است. حمایت پرستاران در ارتقاء امید نقش دارد. سطح حمایت پرستاران، ارتباط آن با امید و نیز انواع، منابع و راهکارهای ارتقاء دهنده امید در بیماران ایرانی مبتلا به سرطان کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. بنابراین؛ هدف از این مطالعه بررسی ماهیت امید، انواع و منابع امید در بیماران مبتلا به سرطان همچنین حمایت پرستاران از بیماران مبتلا بهسرطان است. منابع و روش های آنالیز داده ها: این مقاله حاصل مرور متون، جستجوی اینترنتی و مطالعات کتابخانه ای در مورد عنوان، با کلیدواژه های مرتبط، بین سال های 2010 تا 2013 برای مقالات انگلیسی و 1389 تا 1395 برای مقالات فارسی، با استفاده از پایگاه های اطلاعاتی ScienceDirect ،PubMed، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و بانک اطلاعات نشریه های ایران می باشد. از میان 27 مقاله به دست آمده 6 مقاله، انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: بیماران مبتلا به سرطان، سطح متوسط به بالایی از امید و حمایت از طرف پرستاران را ذکر کردند.بیماران بازگشت به زندگی طبیعی و سلامتی کامل بیماری با کمک پرستاران و داروها را نوع امید خود ذکر کردند. خانواده، پرستاران و تکنولوژی درمانی منابع امید معرفی شدند. حمایت خانواده، کنترل علایم بیماری و راهبردهای مورد استفاده توسط پزشکان و پرستاران مهم ترین راهکارهای ارتقاء دهنده امید بودند. نیازهای حمایتی ذکر شده توسط بیماران، نیاز به رابطه صمیمی با پرستاران و احترام از سوی پرستاران و صحبت کردن با آنها، نیاز به عبادت کردن و رابطه با گروه های حمایتی، نیاز به پذیرش توسط خانواده و دوستان می باشد نتیجه گیری: حمایت خانواده، حمایت دوستان، حمایت پرستاران از عوامل موثر در امید در بیماران مبتلا به سرطان هستند و پرستاران و پزشکان می توانند با فراهم کردن حمایت از بیماران، برخورد مناسب با آنها، برآورده نمودن نیازهای معنوی بیماران و ارتقاء حمایت خانواده، در افزایش امید بیماران که یکی از روش های سازگاری با بیماری بوده نقش مفید و موثری ایفا نمایند.