لیلا آخوندزاده

انگیزش از موضوعات و مفاهیم اساسی در مدیریت سرمایه ای انسانی بوده و آثار و نوشته های بسیاری در خصوص انگیزش از سوی دانشمندان مختلف مطرح شده که در آنها هم از نظر تئوریک و هم از نظر تجربی، فنون انگیزشی مورد استفاده توسط مدیران برای بهبود عملکرد افراد مورد بحث و بررسی گرفته است. نظریه پردازان کلید موفقیت سازمانی را مدیریت موثر نیروی انسانی میدانند وبا وجود حرکت سریع سازمانها به سوی فن آوری، نقش انسان به عنوان عامل حیاتی و استراتژیک سازمان بیش از بیش مورد توجه قرار گرفته است. از اینرو جلب رضایت کارکنان و علاقمند کردن بیشتر آنها به شغل مورد تصدی و در نتیجه برآورده شدن اهدافسازمانی از اهمیت خاصی برخوردار است. یکی از وظایف مهم مدیران در سازمان ها، شناسایی استعدادهای بالقوه کارکنان و فراهم نمودن زمینه های رشد و شکوفایی آنان است که زمینه ارتقای بهره وری را فراهم می کند. در اسناد بالا دستی از جمله قانون اساسی،قانون برنامه پنجم، سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی بر استفاده بهینه سرمایه انسانی کشور تاکید شده است. امروزه نمی توانبدون توجه به میزان بهره وری در تولید و بدون آگاهی از عوامل موثر بر افزایش آن، به سوی توسعه پایدار گام برداشت. از آنجا که انسان در توسعه نقش کلیدی دارد و تحقق توسعه به دست انسان صورت می پذیرد، برطرف کردن نیازهای روحی و روانی افراد ازاهمیت ویژه ای برخوردار است. بنابراین یکی از وظایف مهم مدیر، انگیزش افراد است، انسان هایی با نیازهای متعدد برای نیل بههدف های سازمانی. در یک طبقه بندی کلی انگیزه ها در سه گروه )فیزیکی، اجتماعی و روانی( قرار می گیرد. به بخشی از نیازهای انسان در محیط کار مانند تسهیلات رفاهی محیط کار )محل مناسب کار، هوا، نور و...( انگیزه های فیزیکی اطلاق می شود. به دستهای از نیازهای افراد که به رفتار دیگران به ویژه مدیریت سازمان ارتباط پیدا می کند و بیشتر نیازهای اجتماعی را برطرف می سازد،انگیزه های اجتماعی می گویند و آن گروه ازنیازهایی که رضایت روحی افراد را در پی دارد، جزء انگیزه های روانی محسوب می شود. یکی از اهداف اصلی هر سازمانی، دستیابی به موفقیت است. موفقیت های چشمگیر دهه اخیر سازمان هایی با حداقل امکانات از یک سو و شکست سازمان هایی با بهترین توانایی های مادی از سوی دیگر، بیانگر نقش قابل توجه عامل سرمایه انسانی در موفقیتآنها بوده است که در این میان انگیزش کارکنان به عنوان عاملی موثر در عملکرد سازمان تلقی می گردد. پژوهش حاضر با هدف یافتن راهکارهای عملی برخورد با بی تفاوتی در کارکنان صورت گرفته است.روش تحقیق در این مقاله، توصیفی و جمع آوری اطلاعات به صورت کتابخانه ای بوده است، بدیهی است به دلیل گستردگی و پیچیده گی موضوع، امکان ورود به عمق و تحلیل جامع همه نظریه ها و ارزیابی آنان وجود نداشت و به شیوه کیفی و از روش کتابخانه ای برای جمع اوری داده ها به منظور پاسخ به سوال پژوهشی عوامل موثردر عدم انگیزش کارکنان و موفقیت سازمانی چیست استفاده شده است واز روش تحلیل کیفی برای توصیف های تحلیلی، تفسیری یافته ها بهره مند گردیده است

انگیزش شغلی؛ مدیریت انگیزش؛ موفقیت سازمانی؛ نیروی انسانی؛ سرمایه انسانی