بررسی رابطه بین سبک های تصمیم گیری و راهبرد راه حل گرایی مدیریت تعارض در مدیران مدارس شهرستان ازنا

این تحقیق، با هدف بررسی رابطه سبک های تصمیم گیری با راهبردهای مدیریت تعارض در مدیران مقاطع سه گانه آموزشی شهرستان ازنا انجام شد. روش تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه مدیران مدارس شهرستان ازنا، در سه مقطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان به تعداد 91 نفر مدیر بود. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل، پرسشنامه سبک های عمومی تصمیم گیری اسکات و بروس (1995) و پرسشنامه راهبردهای مدیریت تعارض رابینز (1999) بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون T گروه های مستقل انجام شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار آماری SPSS، آماره های توصیفی و آزمون های استنباطی متناسب با نوع داده ها و متغیرها استفاده گردید.ضمنا سطح احتمال برای معناداری فرضیه ها 05/0 در نظر گرفته شده است. نتایج نشان داد که مدیران هنگام مواجهه با تعارض، برای مدیریت آن به ترتیب راهبرد اجتناب، راهبرد راه حل گرایی و راهبرد کنترل را به کار می برند و همچنین از بین سبک های تصمیم گیری، بیشترین میانگین را سبک وابستگی به خود اختصاص داده است و سبک عقلایی کمترین سبک مورد استفاده مدیران بوده است.

Keywords:

سبک های تصمیم گیری , مدیریت تعارض , مدیران مقاطع سه گانه آموزشی