الناز سامانی فر - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه شهید بهشتی
سیدجواد عمادی چاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

افراد مبتلا به اختلال سلوک در ارتکاب جرم و رفتارهای مخربی که منتج به نقض حقوق دیگران می شود و به افراد دیگر آسیب می رساند، از مهارت بسیاری برخوردار هستند. با این حال به نظر می رسد این افراد در زمینه های مثبت که به نفع خود و دیگران باشد، از اعتماد به نفس چندانی بهره ندارند. به همین خاطر برآن شدیم که ارتباط خودکارآمدی اجتماعی به توان بالقوه ای گفته می شود که به واسطه آن مهارت های اجتماعی، شناختی، رفتاری، عاطفیه و روانی فرد به شکلی موثر و رضایت بخش و به منظور تحقق بخشیدن به اهداف متنوعی سازمان دهی می شود و فرد می تواند اختیار خود و محیط پیرامونش را به دست بگیرد. در نهایت با مطالعه پژوهش های انجام شده، این نتیجه کسب شد که نوجوانان مبتلا به اختلال سلوک از سطح پایینی در خودکارآمدی اجتماعی برخوردار هستند. به عبارتی دیگر خلاء خودکارآمدی به عنوان یکی از عوامل مهم در بروز رفتارهای پرخاشگرانه نقش ایفا می کند.

خودکارآمدی اجتماعی، اختلال سلوک