فرزانه محمدین - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران،
مختار جلالی جواران - دانشیار گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
مهناز رستمی - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

امروزه سلول های بنیادی یکی از پرطرف دارترین مباحث، به خصوص در زمینه ی پزشکی و درمان می باشد. این نوع سلول ها، سلول های تمایز نیافته ای هستند که هیچ گونه تخصصی ندارند و می توانند به انواع سلول های گوناگون تقسیم شوند. این سلول ها دارای مزایای بسیاری نسبت به دیگر سلول ها هستند؛ خاصیت خودتجدیدی آن ها باعث ایجاد نسخه های مکرری از آنها می شود تا اینکه تحت عاملی برانگیخته و متمایز شوند. عدم پیری، مکانیسم دفاعی فوق العاده، عدم امکان وجود جهش، ساختار کروماتین باز آن ها نیز موجب جذابیت بیشتر استفاده این سلول ها در انواع برنامه های کاربردی به خصوص مهندسی ژنتیک برای انتقال ژن مورد نظر شده است. در مقایسه با سیستم های بیانی دیگر سلول های بنیادی گیاهی علاوه بر استفاده در محصولات ضدپیری، برای تولید پروتئین های نوترکیب در حجم انبوه نیز استفاده می شوند. به طوری که با انتقال ژن مورد نظر به سلول و تمایززدایی به کالوس تحت شرایط تغذیه ای خاص، مجموعه ای از سلول های بنیادی به دست می آید که هرکدام از این سلول ها توانایی تشکیل یک گیاه کامل و درنتیجه تولید پروتئین موردنظر را در حجم انبوه دارا می باشند.

سلول های بنیادی گیاهی، مهندسی ژنتیک، پروتئین نوترکیب، تمایززدایی، خودتجدیدی