ارزیابی و سنجش تاب آوری در محلات غیر رسمی با تاکید بر ابعاد کالبدی و محیطی آن (مورد مطالعه شهر قدس)

بلایای اتفاق افتاده در سالیان اخیر بیانگر این موضوع است که جوامع و فراد به صورت فزاینده ای آسیب پذیرتر شده و ریسک ها نیز افزایش یافته اند. افزایش آسیب پذیری شهرها باعث خسارات و تلفات جانی و مالی زیادی می شود که این موضوع در سکونتگاه ها و محلات غیررسمی از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ بنابراین ضرورت کاهش آسیب پذیری در برابر بلایا، به عنوان یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی شهری (برنامه ریزی کالبدی) و طراحی شهری محسوب می گردد. تاب آوری رویکردی در زمینه آسیب پذیری شهرها و کاهش آن می باشد. هدف اساسی این پژوهش بررسی و سنجش تاب آوری کالبدی و محیطی محلات غیر رسمی شهر قدست در اطراف کلانشهر تهران می باشد. اطلاعات مورد نیاز به دو روش کتابخانه ای و میدانی جمع آوری نموده است. جامعه آماری پژوهش را ساکنین محلات و کارشناسان مربوطه در سازمان شهرداری و اساتید دانشگاهی تشکیل می دهند که با توجه به مشخص نبودن حجم دقیق آن، تعداد 100 نفر از میان این افراد به عنوان نمونه انتخاب گردیده اند. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کای اسکوتر و آزمون فریدمن در نرم افزار spss انجام گردیده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که ارتقای شاخص های کالبدی و محیطی نقش بسیار موثری در ارتقای تاب آوری در محلات غیررسمی دارد. بعلاوه تاب آوری در محلات غیررسمی شهر قدست متفاوت می باشد.

Keywords:

سکونتگاه های غیررسمی , تاب آوری , شاخص های کالبدی و محیطی , شهر قدس