سیدیاسین سخایی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد- دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین تهران
حسین رضازاده - کارشناس ارشد مهندسی جوش - شرکت مهندسی و ساخت توربین مینا (توگا)
حمید خرسند - استادیار گروه مهندسی مواد - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران
رضا اسلامی فارسانی - استادیار گروه مهندسی مواد - دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران
سهیل نخودچی - استادیار گروه مهندسی مکانیک - دانشگاه صنعتی خواجه نصیر الدین طوسی تهران

یکی از مشکلات فولادهای زنگ نزن آستنیتی، حساسیت بالای این فولادها نسبت به ترک گرم در حین جوشکاری است. در این تحقیق، حساسیت به ترک گرم فلز جوش در جوشکاری فولاد زنگ نزن آستنیتی 321 به روش SMAW بررسی شده است. برای ارزیابی حساسیت به ترک گرم از آزمون وایرسترینت و دو معیار MCL و TCL استفاده شده است. اندازه گیری ترکها در سطح جوش با میکروسکوپ استریو نشان داد الکترودهای E310 و 3-ENiCrFe حساسیت بالایی نسبت به ترک گرم دارند، در حالی که الکترودهای E308 - H و E347 مستعد ترک خوردن گرم نیستند. همچنین بررسی ریزساختاری و حالت انجمادی نشان داد که انجماد به صورت فریتی-آستنیتی مقاوم به ترک خوردن گرم است.

ترک گرم، آزمون وایرسترینت، جوشکاری SMAW، انجماد فریتی - آستنیتی