مقایسه دقت تشخیصی الگوریتم های مختلف پردازش تصویر در تشخیص ضایعات استخوانی

سابقه و هدف: ضایعات داخل استخوانی از ضایعات شایع هستند که در بین آنها ضایعات پری اپیکال شیوع بالاتری دارند. در تشخیص این ضایعات، تصاویر رادیوگرافی بسیار کمک کننده هستند. امروزه تمام سیستم های تصویربرداری مستقیم دیجیتال انواع مختلفی از تکنیک های پردازش تصویر را در دسترس قرار می دهند. هدف از این مطالعه بررسیتاثیر روش های مختلف پردازش تصاویر دیجیتال در تشخیص ضایعات استخوانی است مواد و روش ها: جهت انجام این مطالعه از 50عدد نیم فک پایین گوسفند استفاده شد. ضایعات با فزهای گرد با شماره های ¼، ½، 1، 2 و 4 ایجاد شدند. تصاویر دیجیتال به دست آمده با روش های پردازش charpening, edge enhance, invert gray scale و به شکل پردازش نشده توسط دو رادیولوژیست و در صورت عدم توافق 2 مشاهده گر توسط مشاهده گر سوم بررسی شدند. نحوه ی ثبت نتایج بدین صورت بود که برای تشخیص قعی ضایعه نمره 1، تشخیص اشتباه نمره 2 و تشخیص احتمالی نمره 3 در نظر گرفته شد.نتایج توسط آزمون Fisher s Exact,chi-square بررسی شدند. یافته ها: طبق نتایج به دست آمده حساسیت تشخیصی در تصاویر بدون پردازش 71/8، و تصاویر پردازش شده با فیلتر Sharpen 71/4% به طور معناداری بیشتر از تصاویر پردازش شده با فیلترهای invert gray scale 68/5% و edge enhance 53% بود، همچنین در ضایعات استخوانی با سایزهای بزرگ تر تشخیص ضایعه بهتر از ضایعات استخوانی با سازهای کوچک تر بود. نتیجه گیری: برای تشخیص ضایعات استخوانی تصاویر دیجیتال بدون پردازش و پردازش بیشتر شده با فیلتر Sharpen از دقت تشخیصی بالاتری برخوردارند.

Keywords:

رادیوگرافی دیجیتال , پردازش تصویر , ضایعه استخوانی