بررسی میزان غیر تحرکی در بیماران پره دیابتی، دیابتی و سالم مراجعه کننده به بیمارستان کوثر شهرستان سمنان در سال 1397

سابقه و هدف: دیابت سندری شایع است که با بالا رفتن پایدار میزان گلوکز خون مشخص می شود و می تواند عوارض مختلفی از جمله عوارض دهانی مانند ایجاد پریودنتیت و خشکی دهان به همراه داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بزاق غیر تحریکی در بیماران پره دیابتی، دیابتی و سالم مراجعه کننده به بیمارستان کوثر شهرستانسمنان در سال 1397 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی بود که باانتخاب و ورود آگاهانه 30 فرد دیابتی، 30 فرد پره دیابتی و 30 فرد سالم از بین مراجعین به بیمارستان کوثر شهرستان سمنان با روش نمونه گیری مستمر در سال 1397 انجام گرفت هر سه گروه از نظر میزان Fasting Blood Sugar FBS, HbAIC و بزاق غیر تحریکی بررسی و داده ها با نرم افزار SPSS نگارش 0/23 بررسی شدد. و سطح معنادار 5% در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین ± انحراف معیار میزان بزاق غیر تحریکی در بیماران دیابتی 0/07±0/02 میلی لیتر بر دقیقه، بیماران پره دیابتی 0/12±0/01 میلی لیتر بر دقیقه و درگروه کنترل 0/14±0/02 میلی لیتر بر دقیقه بود که تفاوت معنی دار بود P<0/001 براساس بررسی HbAlc میانگین انحراف معیار بزاق غیر تحریکی در بیماران دیابتی کنترل شده 0/02 0/08 میلی لیتر بر دقیقه و در بیماران کنترل نشده 0/02±0/06 میلی لیتر بر دقیقه که تفاوت معنی داری وجود داشت. P=0/006. چنتیجه گیری: با بالا رفتن میزان FBS بزاق غیر تحریکی کاهش و میزان خشکی دهان افزایش یافته و همچنین خشکی دهان در افراد با دیابت کنترل نشده بیشتر بوده پس قند خون و همینطور کنترل آن تاثیر بارزی بر کاهش بزاق غیر تحریکی و خشکی دهان دارد.

Keywords:

دیابت , بزاق غیر تحریکی , FBS , HbAIC , قند خون