تاثیر روزه داری بر پیشگیری و حذف سلول های سرطانی از طریق ارتقاء سیستم ایمنی؛ از منظر قرآن، احادیث و علوم پزشکی

زمینه و هدف: تاثیر روزه بر سیستم ایمونوآندوکربن، سیستم عصبی و دستگاه گوارش از دیرباز موردتوجه متخصصین رشته های گوناگون پزشکی بوده است. بررسی تغییرات پاسخ ایمنی هومورال و سلولی درروزه داری و ارتباط مستقیم آن با بیماری های مزمن، عفونی واتوایمون موجب درک عمیق تر از نحوه اثرگذاری روزه بر بدن شده است. با توجه به آیات قرآنی، روایات، احادیث و دستورالعمل های اسلامی می توان به ارزش و جایگاه ویژه سلامت در دین مبین اسلام پی برد. دین مبین اسلام روزه داری را به عنوان یکی از احکام متعالی انسان، مسبب سلامت جسم و روح انسان بیان داشته که به طور مستقیم در آیات قرآن و بسیاری از روایات و احادیث اسلامی و یافته ها و مقالات معتر علمی و پژوهشی به بررسی اثرروزه داری به عنوان یکی از احکام مهم و والای اسلامی بر سلامت جسم و پیشگیری از بیماری های مزمن مانند سرطان از طریق ارتقاء سیستم ایمنی بپردازیم. روش شناسی: دراین پژوهش مروری، برای بررسی اثر روزه داری بر تقویت سیستم ایمنی و تاثیر آن بر پیشگیری از بیماری های مزمن مانند سرطان از طریق ارتقاء سیستم ایمنی، از آیات قرآن کریم احادیث دینی، کتب و منابع معتبر دینی و همچنین کتب و مقالات معتبر علمی – پژوهشی استفاده شده است. یافته ها: در آیات متعدد قرآنی و احادیث شریف کتب ومعتبر دینی به اهمیت روزه داری وارتباط آن با سلامت جسم و روح اشاره شده است. در سوره الطارق آیه 4 به ارتقاء سیستم ایمنی اشاره شده است اما با توجه به شواهد علمی می توان بر نقش روزه داری در ارتقاء سیستم ایمنی و تاثیری که ارتقاء سیستم ایمنی بر پیشگیری از بدخیمی ها مانند سرطان و ارتقاء سطح سیستم ایمنی می باشد که این موضع درآیات متعدد قرآنی و احادیث شریف و کتب معتبر دینی نیزاشاره شده است.

Keywords:

روزه داری , سرطان , سیستم ایمنی , سلامت معنوی