اثر زمان آسیاکاری بر مشخصه های ریزساختاری کامپوزیت منیزیم-20 درصد حجمی کاربید سیلیسیم تولیدی به روش آسیاکاری گلوله ای

در این پژوهش، نانوکامپوزیت منیزیم- 20 درصد حجمی کاربید سیلیسیم به روش آسیاکاری مکانیکی تهیه شد. اثر زمان آسیاب بر مشخصه های ریزساختاری نانوکامپوزیت های حاصل شامل اندازه دانه، میزان کرنش شبکه، توزیع ذرات تقویت کننده و فازهای موجود توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به طیف سنج اشعه ایکس و الگوی تفرق اشعه ایکس بررسی شد. اندازه دانه و میزان کرنش شبکه منیزیم به روش ویلیامسون – هال و با استفاده از میزان پهن شدگی پیک های منیزیم در الگوی تفرق اشعه ایکس محاسبه شد. نتایج به دست آمده نشان داد که آسیاکاری مکانیکی ترکیب پودری تا 25 ساعت آسیاب، منجر به تشکیل هیچ گونه ترکیب بین فلزی نشده است. همچنین نتایج آنالیز عنصری، توزیع نسبتا یکنواخت ذرات فاز تقویت کننده در زمینه منیزیم را بدون آگلومراسیون نشان داد که می توان نتیجه گرفت که روش آسیاکاری مکانیکی می تواند برای ساخت نانوکامپوزیت با 20 درصد حجمی ذرات کابید سیلیسیم استفاده شود. با این وجود، مشاهده ناخالصی آهن در نتایج آنالیز عنصری را می توان از نقاط ضعف این فرایند در ساخت کامپوزیت ذکر کرد.

Keywords:

نانوکامپوزیت زمینه منیزیم , کاربید سیلیسیم , آسیاکاری مکانیکی , ریزساختار