پیمان علیزاده اسکویی - دانشجوی دکترای فلسفه هنر، دانشکده هنر و معماری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
اسماعیل بنی اردلان - دانشگاه هنر، تهران، ایران
کامران افشار مهاجر - عضو هیئت علمی گروه ارتباط تصویری دانشگاه هنر تهران
محمد رضا شریف زاده - دانشکده هنر، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

یکی از مباحث ارزنده­ای که در فلسفه­ کانت به آن پرداخته شده، امر والا در نقد قوه حکم است. به زعم کانت والا بر تصورات نامحدود و نامتناهی چون زمان، مرگ، فضا و عالم روحانی اشاره دارد، والا اشاره بر عظمتی داردکه برتر از هر مقایسه­ای و ماورای هر قیاسی است. این عظمت شگفت­انگیز می­تواند قابل اطلاق بر عملی اخلاقی، عظمت اندیشه­ای ناب و یا اشاره بر عظمت اعیان طبیعی مانند طوفانی سهمگین یا اقیانوسی بی­کران و حتی عظمت اثری هنری باشد. پژوهش مبتنی بر روش توصیفی _ تحلیلی با استدلال استقرایی بوده و شیوه جمع­آوری اطلاعات کتابخانه­ای است. نتایج تحقیق نشان می­دهد که بهترین نمونه امروالا را می­توان هنر مذهبی کلیسا دانست که والایی را به بهترین شکل به ظهور می­رساند و نقاشی دوره گوتیک در مقایسه با نقاشی دوران بیزانس، نمونه­ای از این هنر است که جایگاه ذهنی امر والای کانت به وضوح در آن دیده می­شود.

امر والا, کانت, نقاشی گوتیک, نقاشی بیزانس, هنر مذهبی