نقش مداخله همزمان جراحی و روش های نوین درمان زخم در جلوگیری از قطع عضو

دیابت یکی ازبیماری های شایع درقرن حاضراست که عوارض زیادی درپی بالابودن گلوکزخون ونبودانسولین کافی(در نوع دو)به جای می گذارد.ازجمله عوارض دیابت می توان به فقدان حس درددراثرنوروپاتی،درگیری عروق به خصوص دراندام تحتانی وبه تبع آن ضعف درخون رسانی ونیزاختلال درگیرنده های مربوط به سلول های ایمنی والتهابی اشاره کرد.مجموعه این عوامل منجربه ایجادزخم های دیابتی بخصوص درناحیه پامی شودکه معمولابه صورت مزمن درآمده وگاهامنجربه قطع عضوناحیه ی درگیرمی شود.معرفی بیمار : مددجوخانمی47ساله باشکایت زخم حفره ای درناحیهlateralپاشنه پای چپ دارای بافت نکروزه وعفونی باترشحات زیادوبوداربعدازگذشت 5ماه اززمان ایجادزخم که دراثرترومای نافذایجادشده بودبه کلینیک زخم مراجعه کرد.سابقه ی دیابت ومصرف انسولین راذکرمی کند.دربررسی های اولیه مشخص شدکه استخوان پاشنه عفونی شده وبه متخصص عفونی ارجاع ودر سرویس ایشان بستری گردید.مشاوره جراحی وارتوپدی انجام شد.زخم تحت دبریدمان جراحی وتخلیه آبسه قرارگرفت.به مدت یک هفته بعدازعمل جراحی به همراه دریافت آنتی بیوتیک های وریدی،مراقبت اززخم توسط درمانگرزخم بااستفاده ازروش های نوین درمان زخم به صورت منظم انجام شدوپس ازگرانوله شدن بسترزخم،باتصمیم متخصص جراحی،زخم بخیه زده شدوترمیم گردید.بحث و نتیجه گیری: زخم های دیابتی اکثرامنجربه قطع عضومی شوندویانیازمندپروسه ی درمانی بسیارطولانی هستندکه هزینه وزمان زیادی رانیزازبیمارتلف می کند.اماباتشخیص زودرس واقدامات مناسب براساس گایدلاین های موجودمی توان ازقطع عضووهزینه های اضافه جلوگیری کردوطول مدت درمان نیزبه طورقابل توجهی کاهش داد.

Keywords:

روش های نوین درمان زخم , دیابت , قطع عضو , درمانگرزخم