اختلال در حرکت در بیماران با ضایعه نخاعی در مهره های گردن

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,183

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CCRMED03_122

تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1398

Abstract:

مقدمه: آسیب طناب نخاعی (به انگلیسی:( Spinal cord injury از عوامل مهم اختلالات حسی، حرکتی، دستگاه ادراری یا ترکیبی از این موارد است. تصادفات اتومبیل شایع ترین علت آسیب های طناب نخاعی هستند و از دیگر علل آن می توان به سقوط، حوادث ورزشی و زخم های ناشی از شلیک گلوله اشاره کرد ی باشد. آسیب نخاعی در ناحیه گردن معموال موجب از دست دادن حرکت در هر دو ناحیه دستها وپاها می شود . به این حالت فلج چهار اندام )تتراپلژی( گفته می شود که گاهی اوقات کوادری پلژی نیز نا میده می شود.معرفی بیمار: بیمار آقایی 18 ساله با ترومای ناحیه گردن در اثر حادثه ورزشی (ژیمناستیک ) با فلج 4 اندام به بیمارستان مراجعه نموده بیمار کاملا هوشیار بوده و فاقد حس و حرکت در هر 4 اندام بوده است پس از انجام سی تی اسکن و گرافی پیش آکهی برگشت حرکت بیمار بسیار ضعیف طبق نظر پزشکان اعلام میشود و تراکشن سرویکال گذاشته شده و اقدامات مراقبتی شامل آموزش های لازم مانند تنفس موثر به بیمار داده میشود در طول بستری نه تنها توسط خانواده بلکه توسط پرستار امید به زندگی بیمار و احتمال انجام عمل های موفقیت آمیز به بیمار داده شد و در همان ابتدا پس از گذاشتن تراکشن سرویکال فیزیوتراپی برای بیمار آغاز شد .2 روز بعد از بستری عمل جراحی بیمار انجام شد و مراقبت های بعد عمل آغاز شد بیمار مربی ژیمناستیک بوده از نظر عاطفی پرستار با بیمار ارتباط برقرار کرده بود کودکانیکه تحت آموزش ژیمناستیک با بیمار بودند جهت تقویت روحیه و افزایش امید به زندگی عکس بیمار را روی پیراهن خود چاپ کرده و به دیدن مربی بیمار خود آمدند .بعد از خدود یک ماه بیمار مرخص شده و فیزیوتراپی بیمار در منزل ادامه پیدا میکند پس از پیگیری بیمار پس ار حدودا 7 ماه قادر بود روی پای خود با کمک بایستد و بعد از حدود 10 ماه توانست با کمک راه برود حدود یک سال بعد بیمار برای قدردانی از رحمات کادر درمان بدون کمک و با پای خود به بخش مراجعه نمود. در حال حاضر بیمار بدون مشکل جسمی میتواند زندگی کند و کارهای خود را انجام دهدنتیجه گیری: 1- فیزوتراپی و تداوم آن در بیماران با آسیب مهره های گردن نقش به سزایی دارد. 2 - افزایش امید به زندگی در بیماران بسیار مهم میباشد

Keywords:

فیزیوتراپی – ترومای گردن - بیمار

Authors

عزت دولتخواه

سرپرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید کامیاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد

بهناز سمیعی

کارشناس مدیریت پرستاری دانشگاه شهرک دانش سلامت دانشگاه علوم پزشکی مشهد

لیلا تابیده

پرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید کامیاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد

سیدمجید حسینی فرزقی

پرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید کامیاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد

الهام خوشرفتار

پرستار بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید کامیاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد