اهمیت آموزش به بیماردرتریاژ تلفنی مرکز فوریت های پزشکی115

مقدمه: درسیستم تریاژتلفنی طبقه بندی بیماران براساس فوریت ونوع مشکل آنان توسط پرستارانی بادانش بالینی پایه،مهارت کافی درارزیابی،توانایی ارتباط موثر،تفکرانتقادی وتصمیم گیری بالینی مبتنی برشواهدانجام میشودودراین سیستم،بیماربااستفاده ازتلفن نشانه های خودرابرای پرستارتوضیح داده وپرستارتریاژبراساس یک الگوریتم نرم افزاری حدت بیماری راارزیابی وسپس بهترین نوع ارائه مراقبت رامشخص وبیماررابرای دریافت مراقبت هدایت وراهنمایی میکند.پرستاری ازراه دورازانواع جدیدارائه مراقبت هاست که ازطریق وسایل الکترونیکی انجام میشودو4حیطه مشاوره،پیگیری،تریاژونظارت تلفنی راشامل میشود.تریاژتلفنی کمک میکندتابیماربهترین مراقبت رادربهترین زمان ومناسب ترین مکان ارائه مراقبت دریافت کندوانجام این اقدامات میتواندمنجربه نجات جان بیماران تارسیدن گروه پیشرفته احیاگردد.معرفی بیمار : درپی تماس همراهان بیمارمبنی برایست قلبی تنفسی آقای53ساله باواحدارتباطات115بلافاصله نزدیکترین واحدعملیاتی بافوریت کد99به محل اعزام شد.تریاژتلفنی بیمارتوسط کارشناسان واحدارتباطات انجام گرفت واحیا قلبی ریوی پایه باآموزش تلفنی کارشناسان این واحد،توسط یکی ازهمراهان تارسیدن واحد عملیاتی انجام شد.پس ازرسیدن واحدعملیات وشروع احیاپیشرفته ریتم آسیستول بیماربه ریتم سینوسی نرمال تبدیل شدوبعدازپایدارشدن شرایط،بیماربه نزدیکترین مرکزدرمانی منتقل وتحویل داده شدوبعدازگذشت10روزبستری،مددجوبه آغوش خانواده بازگشت.بحث و نتیجه گیری: ایست قلبی تنفسی شرایطی است که درآن قلب هیچگونه انقباضی نداردواین حالت رانبایدباحملهی قلبی اشتباه گرفت وشروع احیامیتواندبرای نجات جان بیمارتعیین کننده باشد.با توجه به حساسیت بازه ی زمانی مشاهده ی وضعیت اورژانسی تارسیدن اورژانس به محل،آموزش همراه بیماربرای انجام اقدامات صحیح دراین بازه بسیارمهم است ومیتواندنجاتبخش زندگی فردباشد.ازاینرودراین مورداگرتریاژتلفنی به خوبی صورت نمیگرفت واحیاقلبی ریوی پایه توسط همراهان بلافاصله شروع نمیشدممکن بودبیمارجان خودراازدست بدهدوتلاش های نیروی عملیاتی نیزکارگشانباشد.

Keywords:

تریاژ تلفنی , ایست قلبی تنفسی , احیاقلبی ریوی پایه