استروک نخاعی در نوزاد نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی بدنبال احیای قلبی و ریوی

استروک نخاعی زمانی ایجاد می شود که جریان خون به طناب نخاعی متوقف گردد.استروک نخاعی می تواند باعث ایجاد فلجی و در موارد شدید مرگ شود.معرفی بیمار : نوزاد 34 هفته حاصل زایمان طبیعی با وزن 1500به علت دیسترس تنفسی بستری شده است تحت درمان قرار گرفته، نوزاد شدیدا وابسته به اکسیژن است استریدور دمی به ویژه در وضعیت Supin دارد. ترشحات کف آلود فراوان که نیاز به ساکشن مکرر دارد. نوزاد رترکسیون اینترکوستال و در معاینات بالینی شک به لارنگومالاسی مطرح شد. در روز دهم تولد دچار برادیکاری و بدحالی شد تنفس ها gasp و نمای بدن ماتلینگ و septic است، نوزاد احیا و اینتوبه شد، بعد از stable شدن شرایط تنفسی، ادرار خودبخودی ندارد و اندام های تحتانی را حرکت نمی دهد ادرار با ماساژ مثانه تخلیه می شود در معاینات اسکلیوز تراکولومبار مشخص است. مشاوره نورولوژی MRI مغز و ستون فقرات با و بدون کنتراست انجام می شود. مشاوره نوروسرجری و ارتوپدی نیز انجام و استروک نخاعی در نوزاد تایید می شود. علاوه بر مراقبت های پرستاری مانند تغییر پوزیشن هر دو ساعت، تمرین ساکینگ، فیزیوتراپی اندام ها وزاد تحت کاردرمانی و گفتار درمانی قرار گرفت و بعد از بازگشت ادرار به صورت خودبخودی و عدم وابستگی به اکسیژن با رضایت شخصی مرخص و آموزش پیگیری درمان به والدین داده می شود.بحث و نتیجه گیری:. بسته به محل بروز ضایعه، علایم در افراد مختلف متفاوت است. شدت صدمه بر بروز علایم تاثیر دارد و به درمان طولانی مدت نیاز است، بهبودی با پیگیری درمان و کاردرمانی و فیزیوتراپی امری ممکن است.

Keywords:

استروک نخاعی , استریدور , لارنگومالاسی