گزارش یک مورد مرگ مادر در اثر آنسفالوپاتی ورنیکه به دنبال ویار شدید بارداری

مقدمه: سندرم ورنیکه مشکل جدی مغز است و در اثر نقص طولانی مدت تیامین به وجود می آید و باعث آسیب به هیپوتالاموس و تالاموس مغزی می شود. علایم این سندرم عبارتند از گیجی، سردرگمی، ناهماهنگی یا بی نظمی حرکات عضلات، اختلال در حافظه و مشکلات حسی- حرکتی. عوامل مستعدکننده بروز این بیماری شامل: بی اشتهایی عصبی، ویار شدید بارداری، مصرف الکل، روزه داری می باشند. در این سندرم هر چه سریع تر باید تشخیص داده شود زیرا در موارد شدید خطر مشکلات کبدی، قلبی و مرگ وجود دارد.معرفی بیمار: بیمار خانم 30 ساله بارداری دوم که زایمان اول وی 13 سال پیش بوده است. طی بارداری اخیر 20 کیلوگرم کاهش وزن به علت بی اشتهایی و هایپر امزیس داشته است. در سن بارداری 16 هفته با درد شکم و درد پهلو و تاری دید به مرکز درمانی مراجعه و بستری می شود. در طی بستری در بیمارستان، حواس پرتی، خیره نگاه کردن، فلج عصب IV و تاری دید داشته است. فشار خون 100/160 ، تست های کبدی بالا و اولیگوری وجود داشت. تحت درمان با سولفات منیزیم و آتنولول و پردنیزولون قرار گرفت. با توجه به تاری دید و درگیری CNS، MRI درخواست گردید و نرمال بود. لذا MRI توراسیک و گردنی درخواست شد. ردور گردنی نداشت و جهت بررسی بیشتر LP شد و شفاف و نرمال بود. تصمیم به ختم بارداری گردید. میزوپرستول گذاشته شد. جنین 18 هفته دفع گردید. بعد از ختم بارداری، وضعیت هوشیاری کاهش یافت. به علت تب آنتی بیوتیک دریافت گردید. 1/0< TSH و متی مازول تجویز گردید. از راه ورید ژیگولار CVP line گذاشته شد. بیمار اینتوبه گردید. 18 روز پس از زایمان بیمار دچار مرگ مغزی و برادی کاردی گردید و اقدامات احیاء موثر نبود و بیمار فوت نمود.نتیجه گیری: در نظر داشتن تشخیص آنسفالوپاتی ورنیکه در زنان دچار ویار شدید حاملگی که با هر گونه علایم عصبی، چشمی و یا تعادلی مراجعه می کنند با تشخیص زودرس و درمان صحیح این عارضه همراه بوده و موجب بهبودی کامل بیمار و پیشگیری از عوارض شدید و مرگ و میر مادری و جنینی می شود.

Keywords:

سندرم ورنیکه , ویار شدید بارداری , تیامین