کنترل حملات سرگیجه وضعیتی خوش خیم در بیمار ترومای مغزی بستری در آی سی یو با استفاده از انفوزیون وریدی پروپوفول

مقدمه: سندرم منییر شایع ترین علت سرگیجه واقعی می باشد که در فرم کلاسیک خود با حملات سرگیجه تکرارشونده، وزوز گوش و کاهش شنوایی حسی-عصبی و افزایش فشار در گوش تظاهر می یابد. حملات سرگیجه حداقل بیست دقیقه طول می کشد و اغلب با تهوع و استفراغ همراه است. علائم بیماری در 75-90% بیماران با دارو قابل کنترل می باشد. درمان با استفاده از داروهایی مانند متوکلوپرامید، پرومتازین، دیمن هیدرینات، بتاهیستین، کلونازپام و... می باشد.معرفی بیمار: بیمار خانم 57 ساله که از 5 روز قبل از مراجعه دچار سردرد، لکنت زبان و ضعف اندام ها گردیده و با تشخیص خونریزی ساب آراکنوئید با سطح هوشیاری 15/15 و علائم حیاتی قابل قبول تحت جراحی قرار می گیرد و سپس به ICU منتقل می گردد. در بررسی بعدی ذکر میکند که از مدت ها قبل به دلیل بیماری منییر تحت درمان دارویی بوده است. در طی بستری مکررا دچار حملات سرگیجه حقیقی همراه با تهوع گردید. علائم حیاتی بیمار در طی بروز حملات نرمال بوده و علتی جهت این حملات یافت نشد. حملات بیمار با رعایت رژیم غذایی و درمان دارویی بهبود نداشت. در نهایت با هدف کاهش تهوع در بیمار انفوزیون 2cc/hr پروپوفول آغاز شد. تنفس بیمار تحت مانیتورینگ قرار گرفت. پس از شروع درمان علایم بیمار برطرف شد و تا هنگام ترخیص حمله ای رخ نداد.بحث و نتیجه گیری: پروپوفول آگونیست گیرنده های مهاری گابای مغزی است که برای ایجاد و نگهداری بیهوشی در حین عمل جراحی و با میزان کمتر جهت آرامبخشی در ICU کاربرد دارد. طبق تحقیقات به عمل آمد این دارو در کاهش بروز و درمان تهوع و استفراغ پس از جراحی نیز کاربرد بسزایی دارد. از سوی دیگر بیماران ICU به دلیل محدودیت های فراوان قادر به دریافت درمان های خوراکی جهت کنترل سرگیجه خوش خیم نمی باشند. با توجه به شیوع بالای این سندرم، تحقیق در مورد انواع در دسترس و تزریقی درمان بیماری از جمله پروپوفول می تواند راه گشا باشد.

Keywords:

سندرم مینیر , تهوع واستفراغ , سرگیجه , پروپوفول