حسنعلی پورمند - استادیار گروه پژوهش هنر دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر و معماری، گروه پژوهش هنر.
جاوید قنبری - استادیار گروه معماری دانشگاه شیراز، دانشکده هنر و معماری، بخش معماری
محمد یوسفی - کارشناس ارشد طراحی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

برج­های مخابراتی که به عنوان نشانه­هایی در مقیاس شهر مورد استفاده قرار می­گیرند، برای تبدیل شدن به نماد باید در سطوح مختلفی با شهروندان پیوند و در آنها احساس تعلق ایجاد کنند. در حوزه بین رشته­ای معماری و طراحی شهری که نگارندگان آن را طراحی کلان معماری می­نامند، عملکرد کلان برج و مجموعه­ای که برج در آن قرار دارد و پیوند آن با فضاهای شهری مد نظر قرار می­گیرد. در این تحقیق، برج میلاد و هشت نمونه­ مشابه آن در نقاط مختلف دنیا معرفی و تحلیل گردیده­اند. این برج­ها از منظر طراحی کلان به نسل­های مختلفی تقسیم می­شوند که در نسل­های اخیر، عملکرد تفریحی شهری و پیوند با شهر، پررنگ تر دیده شده است. مجموعه برج میلاد، از نظر زمانی هم­نسل با نسل­های جدید و از نظر عملکردی هم­نسل با برج­های نسل میانی می­باشد و از نظر تعریف عملکردی کلان، در ایجاد پیوند با زندگی شهری موفقیت چندانی نداشته است.    

برج مخابراتی, حس تعلق, پیوند عملکردی در شهر, برج میلاد