پویا ثابت فر
لیلا بادگیسو

در این پژوهش به بررسی تاثیر سرمایه بانک بر رشد وام دهی بانک با در نظر گرفتن نقدینگی در دوره بحران و عدم بحران در بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد. برای این منظور اطلاعات 14 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1384 تا 12) 1395 سال) انتخاب شد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی، کمی و علی است. روش نمونه گیری برمبنای حذف سیستماتیک بود. روش گردآوری داده ها اسنادی و ابزار گردآوری داده ها صورتهای مالی درج شده در نرم افزار ره آورد نوین و بانک مرکزی است. نتایج در بررسی اثر متغیر سرمایه بانک بر رشد وام دهی در دوره بحران نشان میدهد که بین سرمایه بانک و رشد وام دهی در دوره بحران رابطه معنیداری وجود ندارد. نتایج آزمون در بررسی اثر متغیر سرمایه بانک بر رشد وام دهی در دوره عدم بحران نشان میدهد که بین سرمایه بانک و رشد وام دهی در دوره عدم بحران رابطه معنیداری وجود دارد. در دوره عدم بحران، افزایش سرمایه بانک منجر به کاهش رشد وام دهی میشود. نتایج در بررسی اثر متقابل متغیر سرمایه بانک و نقدینگی بر رشد وام دهی در دوره بحران نشان میدهد که نقدینگی، رابطه بین سرمایه بانک و رشد وام دهی در دوره بحران را تعدیل نمی کند. نتایج در بررسی اثر متقابل متغیر سرمایه بانک و نقدینگی بر رشد وام دهی در دوره عدم بحران نشان میدهد که نقدینگی، رابطه بین سرمایه بانک و رشد وام دهی در دوره عدم بحران را تعدیل میکند و در مواقعی که نقدینگی بالاست، افزایش سرمایه منجر به افزایش تمایل به وام دهی میشود.

سرمایه بانک، وجه نقد، رشد وام دهی، بحران