پژوهشی پیرامون تاثیر مدیریت سرمایه فکری بر تصمیم گیری استراتژیک مدیران سازمان های صنعتی

از راه های اساسی که سازمان ها به واسطه آن می توانند رشد اقتصادی و توان رقابتی خود را افزایش دهند،استفاده از تفکر خلاق است که بدون شناخت و ندیریت سرمایه های فکری امکان پذیر نیست.هدف اصلی ایم پژوهش کاربردی، تاثیر مدیریت سرمایه فکری بر تصمیم گیری استراتژیک مدیران سازمان های صنعتی است. با گذشت سه دهه از عمر تحقیقات در حوزه سرمایه های فکری و نقش و مدیریت بهینه این سرمایه ها، لزوم آگاهی از رویکردهای نوین در رفع نارسایی های اجرای برنامه های اقتصاد دانش محور در شرکتها به شدت محسوس است .در پرتو دانش مدیریت سرمایه های فکری و بکارگیری رویکردهای نوین است که تصویر کاملی از وضعیت فعلی و آتی صحنه رقابت در آتیه مدیران نقش گرفته و با تصمیم گیریهای سریع موجبات توسعه سازمان فرآهم می آید. سرمایه فکری، موجودی یک سازمان است که دریک مقطع زمانی خاص درآن وجود دارد. سرمایه فکری را مجموعه ای از دارایی های دانش محورمعرفی میکنندکه به یک سازمان اختصاص دارند ودر زمره ویژگی های آن محسوب میشوند و از طریق افزودن ارزش به ذینفعان کلیدی سازمان، به طور قابل ملاحظه ای به بهبود وضعیت رقابتی سازمان منجر میشود .سرمایه فکری برای شرکتها تنوع ارزش سازمانی زیادی مانند ایجاد سود،تعیین استراتژی (سهم بازار،رهبری،شهرت)، نوآوری، وفاداری مشتری،کاهش هزینه، بهبود بهره وری و موارد دیگر را فراهم میکنند. سرمایه فکری در یک سازمان صنعتی دارایی های هستند که ارزش آنها با به اشتراک گذاشتن با دیگران و گذشت زمان افزایش می یابند.برای جلوگیری از بین رفتن تلاش ها و هزینه ها می بایست نخست میزان اهمیت هر یک از ابعاد سرمایه فکری سازمان ها شناسایی شده سپس در جهت رشد و مدیریت آنها اقدام نمود.نتایج بررسی تحقیقات نشان میدهد که ابعاد سرمایه فکری در سازمان ها از اهمیت و ارزش یکسانی برخوردار نیستند. بنابراین مدیران سازمان ها باید زمینه استفاده و بهره برداری از تمامی سرمایه های ناملموس را فراهم کنند و به این طریق باعث تولید علم، ثروت و نوآوری شوند.

Keywords:

سرمایه فکری , سازمان صنعتی , تصمیم گیری استراتژیک